| |
Με ύπουλα τεχνάσματα, σαν εξαίσιος τραπεζίτης
αν μέσ' τους βάλτους θα συρθεί, θα συρθείς κι εσύ μαζί της
με υποθήκη το όνειρο, με ενέχυρο την ζωή σου
μια μοίρα ξελογιάστρα κοπιάζει στην αυλή σου
Σου μιλά, σου γελά και μαζί της σε τραβά
υποσχέσεις, κάστρα, ιππότες και ταξίδια μακρινά
σαν παραμύθι...
απλώνει την ζωή σου και στα αστέρια σε σκορπά
Είναι ωραία τα παραμύθια
μια σφαλιάρα απ'την αλήθεια
τι είναι αλήθεια, τι υπάρχει και γιατί
ποια μοίρα ξελογιάστρα απόψε σε οδηγεί;
Στο μονοπάτι του ονείρου, σε ζούγκλα οδηγός
εσύ στέκεις στα χαμένα, της ερήμου ξεναγός
φωτεινές οάσεις περνάς, το σκοτάδι, τα θηρία πολεμάς
την θλίψη κατακτάς, κι αν πονάς, γελάς για κάτι που αγαπάς
Κι αυτή η μοίρα η ξελογιάστρα...
Σε γελά, σε μεθά, σαν σειρήνα τραγουδά
γοργόνες, ναύτες και καράβια μαγικά
σαν παραμύθι...
ομηρικό στην παλίρροια σ' αφήνει, στα βράχια σε πετά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
