| |
θυμήθηκα που σε ζωγράφιζα με κάρβουνο
τώρα στον καθρέφτη ένα πλάσμα άβουλο.
Οι αναμνήσεις τρέχουν
να προλάβουν την πραγματικότητα
αλλιώτικα θα ζω
μετά από σένα αλλιώτικα
Τίποτα δεν με στηρίζει
τίποτα δεν σε γυρίζει
χαμένες πατρίδες τα βιώματα
χώματα βρεγμένα
αρώματα ξεθωριασμένα
συνεφιασμένη προοπτική
τραβάει το δάκρυ μου γραμμή
Θυμήθηκα που σε σκέπαζα στο κρεβάτι
τώρα τα δωμάτια έχουν γεμίσει στάχτη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
