Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131930 Τραγούδια, 269728 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μαντινάδες 2
 
Απο οταν γνωριστικαμε
ενα ειχα στο μυαλο μου
εγω να ειμαι ο γαμπρος
κι εσυ νυφη στο πλευρο μου
-
Μια κοπελια μαθητρια και πρωτοχωριανη μου,
ειναι αφορμη και τα εβαλα
και αποψε τα μαυρα
στο κορμι μου.
Το μαυρο το πουκαμισο
εχει μεγαλη εξια
γιατι το φοραγε ο θεοσ
στου γιου του την κηδεια
-
Δεν τον εθελω τον θεο
εφυγα απο κοντα του
και προσκινω ενα ξανθο
ομορφο δημιουργημα Του
-
Και του τσιγαρου μου
ο καπνος,
εσενα σχηματιζει
φαντασου ποσο σε αγαπα αυτος που το καπνιζει
-
Ζειλευει ο Θεος αμα με δει
για σενα οτι σβηνω
γιατι θαρρει πως σε αγαπω
ποιο πανω απο εκεινον.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 1
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
KTiNoS
23-05-2006
polu goustarw mantinades ...stis zougkles tou Zair tou nizira kai tsi Namimpia :)

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο