| |
[align=center]Απόψε που οι αναμνήσεις είναι η μόνη μου παρέα,
Η νύχτα για άλλη μια φορά φαντάζει ατελείωτη.
Λες κι ο χρόνος σταμάτησε για μένα,
Την ώρα που η εικόνα σου ήρθε στο μυαλό μου.
Κι αμέσως η καρδιά άρχισε να χτυπά δυνατά.
Όπως όλες εκείνες τις στιγμές που ήσουν εδώ μαζί μου.
Όταν το μόνο που άκουγα ήταν ο χτύπος της καρδιάς σου
Που προσπαθούσε να μου πει όλα όσα εσύ φοβόσουν
Και ποτέ μου δεν κατάλαβα το λόγο.
Ότι και να έλεγα δεν ήταν αρκετό για να πιστέψεις,
Πως αυτό που ζούσαμε μαζί ήταν αληθινό.
Δεν κατάφερα να διώξω τον φόβο μακριά,
Και το μόνο που έμεινε είναι οι αναμνήσεις.
Μικρά κομμάτια από ότι είχαμε ζήσει,
Για πάντα χαραγμένα στο μυαλό μου.
Που πάντα θα κάνουν την καρδιά μου,
Να χτυπάει δυνατά σαν να ήσουν εδώ. [/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
