| |
| | Τα Εργαλεια |  | | |
ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ
Γίναμε οι άνθρωποι αριθμοί,
άβουλα πιόνια στη σακιέρα,
δίχως ψυχή χωρίς ανάσα,
σαν κοπηλάτες σε γαλέρα.
Γίναμε όλοι εργαλεία,
που τάχουνε οι δυνατοί,
αυτοί που φτιάχνουνε τον κόσμο,
όπως τον θέλουνε αυτοί.
Κάποιοι για μας αποφασίζουν,
ποιοί θα πεθάνουν ποιοί θα ζουν,
και ποιοί το σπίτι τους θα χάσουν,
πόσοι στον κόσμο τους χωρούν.
Μας κυβερνούν οι εταιρείες,
οι τράπεζες και τα λεφτά,
κλείνουν τα σπιτια και μας πίνουν,
το αίμα μας αργά αργά.
Κι εμείς εκεί άβουλα πιόνια,
ακίνητα στρατιωτάκια
δίχως ψυχή χωρίς ελπίδα,
μες στα μικρά τετραγωνάκια,
γιατί μας κλέψαν την ελπίδα,
σβύσαν το φως φέραν σκοτάδι,
μας ρίξαν όλους έτσι απλά,
μέσα στο πιό βαθύ πηγάδι.
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ταπεινος ναρκισσος
15-03-2016 @ 11:04 | γιατί μας κλέψαν την ελπίδα,
σβύσαν το φως φέραν σκοτάδι,
μας ρίξαν όλους έτσι απλά,
μέσα στο πιό βαθύ πηγάδι.
Εξαιρετικά εύστροφο και δημιουργικό ποίημα ! ! !
Καλημέρα σου ! ! ! | | ΒΑΛΣΑΜΟ
15-03-2016 @ 12:41 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Κων/νος Ντζ
15-03-2016 @ 22:03 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | seeler
17-03-2016 @ 19:03 | ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
