| |
δεν θέλω
πάλι την μέρα σου κοιτας, της ώρας τα νήματα να κουνάς
τραβάς με λυσσα δυνατα πάθος και αδιαφορία ανακατωτά
να βγεί ο γέρος που φυλά της κατω πόρτας τα κλειδιά
κακία και μίσος να ποτίσει τα αλησμονήτα σημεία
μουσική πένθιμη να ακουστει στη ωρα που ανεμίζει
ατέλειωτες στιγμές αδιάκοπες ροές κουλουριάζουν λογικές
κοβουν το κυμα απο ψηλα πεφτουν στο πατο του ουρανου
τα πάντα γυρίζουν μεσ' στο νου καίουν λιμανια οι φωτιές
βγαίνε σπίθες από παντού στάχτες γίναν οι χαρές
μπλέκτηκε το νήμα δέθηκε στη άκρη έφτασε στο μνήμα
δάκρυ ξεπροβάλει στην συνηθισμένη κόχη , φτιάχνει ρυάκι καυτερό
ονείρα θρυψαλλα γίνονται απλά , σφισμενα απ΄ της μεγγενης τα παθη
στη γή γυρίζουν στο νερό πηγαίνουν στα ποτάμια τρέχουν
μοίρα που χαράξες τούτη την στιγμή αλλαξέ τη
όλα τα δεν θέλω σου καν'τα ανάποδα για θέλω σου
ταναπαλιν θαρρώ για αλλον θα΄ναι τα πιστεύω του
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
