| |
Μονοπάτια κοινά μα είσαι χαμένη
μια ανάσα κοντά, μια ανάσα κομμένη
μάταια ψάχνω να σε βρω στο φως της χαραυγής
στην θάλασσα μου μια θνητή Ατλαντίς
Κάτι μέρες βροχερές καταφύγιο η αγκαλιά σου
κάτι μέρες θλιβερές παυσίπονο το άρωμα σου
με ένα σου βλέμμα μαγικό...
βάλε φωτιά στις μέρες μου, να χαθώ στα χρονικά σου
Στα όνειρα μου μόνιμος επισκέπτης
και όλο θέλω να μην ξυπνήσω
αχ να γινόμουν των ονείρων κλέφτης
και σαν αλήθεια να τα κρατήσω
Μικρή θνητή μου Ατλαντίς
πάνω στα κύμματα να βγεις
με ένα γλυκό σου παραμύθι
να ξεχαστεί των ματιών σου η λήθη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
