| |
Ακούγονται σταγόνες στο τζάμι να χτυπάνε
Καλοκαιρινή ψιχάλα αρχίζει ξαφνικά
Απ' το παράθυρο κοιτώ σαν πέφτουν και σκορπάνε
Όπως και το λόγια που με πάθος σου 'λεγα
Θυμήθηκα μια άλλη βροχή που έπεσε παλιά
Τότε που υπήρξαμε κι εμείς στάλες νερού
Ελεύθερα χανόμασταν σ' ανέμους του βοριά
Βρισκόμασταν και πέφταμε στο βάθος του ωκεανού
Αχ να ήμουν τώρα μια σταγόνα της βροχής
Να έβρισκα το σώμα σου, να έπεφτα παντού
Να γινόμουνα σημάδι μιας άλλης εποχής
Που φτάναμε στην άκρη του δικού μας ουρανού
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
