| |
Στης μοίρας μας το κάλεσμα σ' αντάμωσα∙
στη μαγεία σου, το είναι μου παράδωσα
κι όνειρα της ψυχής μου αφανέρωτα,
αστόχαστα εμπιστεύτηκα στον έρωτα.
Στη ζωή μου υπάρχεις, αστείρευτη ελπίδα
στην ατέρμονη πορεία μου αλάνθαστη πυξίδα∙
σε κάθε τρικυμία, η δική μου Νηρηίδα
και σε φαιά τοπία φωτεινή λιαχτίδα.
Στην άβυσσο των ματιών σου τώρα χαμένος
και απ' τα δικά σου θέλγητρα συνεπαρμένος,
του μυαλού μου ενδοιασμούς θα λησμονήσω
και το πόσο σ' αγαπώ θα ομολογήσω.
Αδόλευτα τα πέπλα της καρδιάς μου ξεδιπλώνω∙
όνειρα απροσπέλαστα, φερέλπιδα βιώνω
και στη στίλβη των ματιών σου την αγάπη αντικρίζω∙
το δικό μας αύριο, αισιοδοξ ατενίζω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
