Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Οιακοστρόφος
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130398 Τραγούδια, 269369 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οιακοστρόφος
 Οιακοστρόφος είναι αυτός που στρέφει τον οίακα..το τιμόνι του σκάφους..ο καπετάνιος..
 
Πάντα ονειρευόμουνα θαλασσινά ταξίδια.
Αγριεμένα κύματα...Καιρούς που "βγάζουν φίδια".
Να ταξιδεύω ήθελα με δυνατά μποφόρια.
Ιστιοφόρο αρμάτωσα...Τ' ονόμασα "Βικτώρια".

Όνομα πλοίου θρυλικό, στ'οποίο καπετάνιος
σαν θαλασσοπορεύτηκε, ήταν ο Μαγγελάνος.
Όπου με τ'άστρα οδηγό να δείχνουν την πορεία,
κίνησε νά 'βρει τον πορθμό, που βγάζει στην Ινδία.

Μα ενώ το πέρασμα είχε βρεί, άσχημο είχε τέλος...
Λαβώθηκε θανάσιμα σε μάχη από ένα βέλος.
Κι από τα πέντε πλοία του που είχε όταν κινούσε,
έν' απ' αυτά... η "Βικτώρια " μονάχα θα γυρνούσε.

Έτσι ετοιμάστηκα κι εγώ, με σένα στο τιμόνι,
για το ταξίδι της "ζωής", μ' Ισπανικό γαλιόνι.*
Αφού τους κάβους λύσαμε, σαν όλα τελειώσαν,
την άγκυρα "βιράραμε"και τα πανιά φουσκώσαν.

Κι ενώ κινήσαμε καλά κι όλα πηγαίναν "πρίμα",
σκοτείνιασε ο ουρανός...Πυργώθηκε το κύμα.
Σε θύελα βρεθήκαμε...Τα ξάρτια μας λυθήκαν.
Λυσσομανούσε' ο άνεμος και τα πανιά σκιστήκαν.

Αν θα βρισκόμουν μοναχός σε τέτοια καταιγίδα,
σίγουρα θα 'μουν ναυαγός σ'ερημική νησίδα.
Μα στο ταξίδι μου αυτό, με οιακοστρόφο εσένα,
τους δαίμονές μου ξόρκισα...Δεν άφησα κανένα.

Και με σκισμένα τα πανιά, σπασμένο το κατάρτι,
με σιγουριά ταξίδεψες χωρίς κανένα χάρτη.
Η σκοτεινιά υποτάχθηκε στου ήλιου το στεφάνι
και την "Βικτώρια " έβαλες σ'απάνεμο λιμάνι.

Το ευχαριστώ μου είναι μικρό,το σ'αγαπώ μου λίγο,
που στην ζωή βοήθησες σκοπέλους ν' αποφύγω.
Καθώς αν δεν τιμόνευες με χάρη καπετάνιου,
τέλος θα είχα όμοιο...μ'αυτό...του Μαγγελάνου.


*γαλιόνι...Ιστιοφόρο του 16ου αιώνα..



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

gouvi
 
Μαυρομουστάκης
08-06-2016 @ 17:00
Μπράβο σου Νίκο.
Έγραψεϛ ένα ποίημα, σε 15σύλλαβο στίχο, βάζονταϛ φοβερή τεχνική
με δύσκολεϛ (ναυτικέϛ) λέξειϛ
και μεγαλούργησεϛ!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ ΚΟΥΡΕΛΗΣ
08-06-2016 @ 17:02
Το ευχαριστώ μου είναι μικρό,το σ'αγαπώ μου λίγο,
που στην ζωή βοήθησες σκοπέλους ν' αποφύγω.
Καθώς αν δεν τιμόνευες με χαρη καπετάνιου,
τέλος θα είχα όμοιο...μ'αυτό...του Μαγγελάνου.

Καταπληκτικό Νικόλα! ,,, ::theos.:: ,,, ::382.:: ,,,
Κων/νος Ντζ
08-06-2016 @ 17:31
Μπράβο!

::up.:: ::up.:: ::up.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
08-06-2016 @ 18:44
Και με σκισμένα τα πανιά, σπασμένο το κατάρτι,
με σιγουριά ταξίδεψες χωρίς κανένα χάρτη.
Η σκοτεινιά υποτάχθηκε στου ήλιου το στεφάνι
και την "Βικτόρια " έβαλες σ'απάνεμο λιμάνι.

Το ευχαριστώ μου είναι μικρό,το σ'αγαπώ μου λίγο,
που στην ζωή βοήθησες σκοπέλους ν' αποφύγω.
Καθώς αν δεν τιμόνευες με χαρη καπετάνιου,
τέλος θα είχα όμοιο...μ'αυτό...του Μαγγελάνου.

Από τα καλύτερα !!!!!Τι να πω....υποκλίνομαι!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Καλησπέρα Νίκο!
Oλύμπιος-Θεός
08-06-2016 @ 18:58
::1255.::
gouvi
08-06-2016 @ 19:06
Σας ευχαριστώ πολύ όλους.
Καθώς το mail μου είναι iakostrofos, ένας φίλος μου ζήτησε
να γράψω κάτι γιαυτή την λέξη.
Ομολογώ ότι είναι δύσκολο πόνημα να γράφεις ποίηση κατά
παραγγελία..
Όμως έχοντας σαν πηγή έμπνευσης την σύντροφό μου, (τριάντα βάλε χρόνια τώρα)ελπίζω
να βγήκε κάτι όμορφο ::love.::
Καλησπέρα σε όλους και όλες..
rania.foka@yahoo.co.uk
08-06-2016 @ 19:24
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!!!!!!!!!!!!! ::love.:: ::hug.:: ::theos.::
Παπαθεοφάνου Αθηνά
08-06-2016 @ 19:31
Πάντα ονοιρευόμουνα θαλασσινά ταξίδια.
Αγριεμένα κύματα...Καιρούς που "βγάζουν φίδια".
Καταπληκτικά ωραίο!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
08-06-2016 @ 21:55
Εξαιρετικη δημιοργια Νικολαε αριστουργηματικη απο την αρχη ως το τελος, χιλια μπραβο καλο βραδυ. ::love.:: ::love.:: ::love.::
**Ηώς**
08-06-2016 @ 22:49
εξαιρετικό Νικόλα!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::blush.::
Pavlos Melas
09-06-2016 @ 17:00
Το ευχαριστώ μου είναι μικρό,το σ'αγαπώ μου λίγο,
που στην ζωή βοήθησες σκοπέλους ν' αποφύγω.
Καθώς αν δεν τιμόνευες με χάρη καπετάνιου,
τέλος θα είχα όμοιο...μ'αυτό...του Μαγγελάνου.

Γράφεις εξαιρετικά Νικόλα!!
adespotoi
09-06-2016 @ 22:17
πετυχημένη η αλληγορία στο θαυμάσιο ποίημα του κοινού βίου σας. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ion Panopoulos
20-10-2016 @ 15:32
::rock.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο