| |
Η σταχτοπούτα στα παραμύθια
κι εμείς κρυμμένοι στην αλήθεια
Μέρα και νύχτα στο τιμόνι
την μια μαζί την άλλη μόνοι.....
Χρόνια που φεύγουν σαν αέρας
με τα σημάδια μιας φοβέρας
Πριγκιποπούλες και ηππότες
βαριές κλεισμένες μαύρες πόρτες....
Σαν αερόστατα πετάμε
και στα τυφλά παραπατάνε
Όχλος που δίκασαν το δίκιο
και που ξεχάστηκαν στον ύπνο...
Μια χούφτα χώμα και αρμύρα
της προσφυγιάς πεσμένα φύλα
Στοίβες μπαλόνια και σημαίες
άδειες βραδιές στις προκυμαίες....
Σαν παραστάσεις του θεάτρου
ενός τρελού παιδιού φευγάτου
Σπάμε τις πέτρες της καρδιάς μας
και τις σιωπές του ερωτά μας....
Στεφανωμένοι πικροδάφνες
τζόγος, στοιχήματα κι απάτες
Σαν πατριώτες τιμημένοι
συνταξιούχοι ξεχασμένοι....
Λόγιοι, κλέφτες και ρουφιάνοι
μια οικογένεια τσιγγάνοι
Έλληνες όλοι μας και ξένοι
δυο μέτρα χώμα μας προσμένει....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
