Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Άδειο παγκάκι
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130711 Τραγούδια, 269448 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Άδειο παγκάκι
 
Στενός ο δρόμος της ζωής και την ελπίδα,
μες σε πανέρι την πωλούν στη λαϊκή.
Κάλπικη,σαν ψεύτικα στολίδια
και πένθιμη στο βάθος η μουσική.

Έμποροι – φονιάδες και βαποράκια,
τις δόσεις λογαριάζουν με το ζύγι.
Ο θάνατος στα σκοτεινά σοκάκια,
τρύπες μπροστά στα μάτια μας ανοίγει.

Κι άλλος νεκρός με σύριγγα στο χέρι
και το παγκάκι μες στο πάρκο αδειανό.
Πως να γλιτώσει του θανάτου το καρτέρι.
μπροστά και πίσω,ένα ατέρμονο κενό.

Με δίχως δύναμη κι ελπίδα είχε μείνει,
ούτε κουράγιο είχε στη καρδιά.
Δικός του ήταν ο κόσμος που αφήνει,
μα κάποιοι του τον κλέψαν μια βραδιά.

Μη ψάχνουμε να βρούμε το ποιος φταίει.
Δικαιολογίες ψεύτικες θα βρούμε ένα σωρό.
Υπόσχεση να δώσουμε στη Μάνα του που κλαίει,
πως θα βρει ζωή τ’ όνειρο κι ελπίδα το κενό.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Κων/νος Ντζ
30-06-2016 @ 07:08
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πολύ καλό!
ΛΥΔΙΑ_Θ
30-06-2016 @ 08:52
Υπέροχο !!!!
**Ηώς**
30-06-2016 @ 08:55
μεγάλο κοινωνικό θέμα και όχι μόνον Κωστή
μάστιγα χρόνων από τις κοινωνικές ανισορροπίες, τις εξουσίες του χρήματος και της διαφθοράς, οδηγεί πολλούς στο θάνατο με κάθε τρόπο....
καλημέρα!

ακριτας
30-06-2016 @ 11:58
Συμφωνώ με την Ηώ! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Μ.Ελμύρας
30-06-2016 @ 17:23
Δικός του ήταν ο κόσμος που αφήνει,
μα κάποιοι του τον κλέψαν μια βραδιά.

Πόσο δίκηο έχεις!
Θαυμάσιο ποίημα και εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα!
Εύγε!
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
30-06-2016 @ 19:30
Απολυτα συμφωνω με την Φωτεινη, καλο βραδυ. ::love.::
bill bozikis
20-02-2017 @ 16:28
Με δίχως δύναμη κι ελπίδα είχε μείνει,
ούτε κουράγιο είχε στη καρδιά.
Δικός του ήταν ο κόσμος που αφήνει,
μα κάποιοι του τον κλέψαν μια βραδιά.

ΘΑ ΣΟΥ ΣΤΕΙΛΛΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ !

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο