| |
Εγνεψα στο λευκο πρωινο
Λευκος ο ηλιος ανετελε σε μια χρυσαφενια φιδισια ρωγμη
στη λευκη θαλασσα
Ζεστη
οι σκεψεις λιωνουν σαν παγωτο βανιλια
που σταζει γλυφοντας ο ανεμος
Λευκα τα βραχια του βουνου χαζευουν τα ξεπλυμένα κριθαρια
και τους νιοφερτους τουρίστες με τα φροντισμένα νυχια τους...
...
Μοναχα οι μπουκαμβιλιες στεκουν περήφανες
ακονιζοντας τ' αγκαθια τους
κρατώντας ψηλα τα χρωματα σημαιες
και τα σπουργίτια
σαν σε κοιταζουν καταματα τσιμπολογώντας μπροστα σου
η στην πλατη σου
Οι γατες δεν μπηκαν...
κι χρυσαφλιδες ξεμυτιζουν πιο περα κι από κει που φανταζονταν
ξεθωριασμένες
στεκουν , στις αποτυχημένες πατητες
ελλειψη μετρητων και τσιμεντου
Ακινησια
Τα ραφια αδεια
μα στα τσουκαλια μαγειρεμένα φαγητα του Ι.Κ.Α
λυγμενα η καμπανα ηχα στους ληγμένους τζογαδόρους
που ειμαστε ...με φουλ από χερι στα συντηρητικα...
Οι συντηρητικοι όμως παραπονιουνται
γιατι τρωνε απ' τα δανεια τους τ' αγυριστα...
-Ρε!...ποτε θα 'ρθει η αναπτυξη;
-Τουτουνού!
Το σχοινι μοναχα να μαζεύεις απ' τις συκιες
σαν κρεμεται , μες τις σκιες...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
