Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131037 Τραγούδια, 269516 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μυριζε η γης βροχη
 Ευχαριστω φιλαρακια, σημερα σας ανοιγω τη καρδια μου.
 
Ειναι κατι δειλινα
Που θελω να φυγω, δεν αντεχω
Οηλιος δυει απο την αετοφωλια
Και εγω μια θλιψη εχω
Ειναι κατι δειλινα
Που λες και με καλει η θαλασσα
Να παω κοντα της
Να τη μυρισω
Να την ακουσω
Να μου αιχμαλωτιζει το βλεμμα
Και να ονειρευομαι
Να γυριζω πισω, στης ζωης μου
τα καλοκαιρια
Τοτε που ζουσαμε
Τοτε που ειχα φτερα και πεταγα
Που ξυπναγα το πρωι
Γινομουν ενα με τη πλανευτρα
Εγω η θαλασσα και τα χελιδονια
Εκεινους τους καλους καιρους
Που ενα ψαροχωρι μου εφτανε
Και ζουσα, ζουσα
Την ακουγα μερα νυχτα
Να με νανουριζει
Να μου παιρνει τους καημους
Να ειμαι ευτυχισμενη
Εκει στο χτημα στο Ψαροπουλι
Που ξυπνωντας
Εκοβα 3-4 συκα απο τη συκια,
ζουμερα νοστιμα
Σαν αυτα της παιδικης μου ηλικιας
Ειναι κατι δειλινα
Που μισω ολους αυτους που
μου πηραν τη χαρα
Εγκλωβισμενη στην αετοφωλια
Για το μεροκαματο
Ο Τακης κοιμαται στο καναπε λιωμα
Απο τη 12ωρη προσπαθεια
Και τρεχει ο νους μου
Στη θεορατη παραλια
Με τα μεγαλα κυματα
Οταν αγριευε
Οταν επιανε μπορα
Μυριζε η γης βροχη
Τα πευκα ελαμπαν απ`
τη χαρα τους
Τοτε...που εβαζα τα σπορτεξ μου
Και περπαταγα 2.500 χιλ πανω στο κυμα
Εδω τωρα μουχλιαζω
Με τεσσερα στυλο και 12 μπλοκ,
στα ποδια μου
Να ακουμπαω τα θελω μου
και τα γιατι
Μετρωντας καθε απογευμα
ποσο μεροκαματο βγηκε σημερα
Ειναι κατι δειλινα, που δε ζω
Δε ζω χωρις τη θαλασσα
Αναρωτιεμαι
Τοσα πολλα ζητησα?


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Κων/νος Ντζ
14-07-2016 @ 00:42
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Όχι Γεωργία αυτά που ζητάς είναι τα λίγα!
ΛΥΔΙΑ_Θ
14-07-2016 @ 08:40
::yes.:: ::love.:: ::yes.::
rania.foka@yahoo.co.uk
14-07-2016 @ 09:21
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Τελικά, όλοι το παρελθόν μας ζητάμε! Φτώχεια ναι, μα κι ανεμελιά και πολλή αγάπη
Μαυρομουστάκης
14-07-2016 @ 10:50
Νοσταλγοί του παρελθόντος μιας και το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο.
Άντε όλοι μαζί να το βάψουμε με χρώματα ζεστά και ανθρώπινα
με χρώματα της αγάπης.
Την καλημέρα μου Γεωργία!!!
Δυνατή η δημιουργία σου.
errikos_rwot
14-07-2016 @ 13:36
Υπέροχο!!!
::smile.::
κουδας
14-07-2016 @ 15:15
Η σημασία του πλούτου δια μέσου του λιτού
και της αφθονίας των ελαχίστων.
gouvi
14-07-2016 @ 16:35
"Ταξίδεψα"!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
eclipsi00
14-07-2016 @ 23:11

::hug.::

::theos.::

::hug.::

ΓΕΩΡΓΙΑΜΟΥ ,

ΤΑΞΙΜΙΑΡΙΚΟΝ ~ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΝ

ΠΟΝΗΜΑ ΨΥΧΗς . & _

ΛΑΜΠΕΡΟΚΑΛΛΗΣΠΕΡΑΚΙΑ

ΜΟΣΚΟΒΟΛΑΤΟΥ ΙΟΥΛΗ . & _

ΓΕΙΑ ΜΑς ! ! !

* Λ Α Μ Ψ Η *

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο