| |
Σαν δυο πρόσωπα που έμειναν στο χρόνο
Ζωγραφισμένα με ένα πόνο στη καρδιά
Κλειστά τα μάτια τους στο στήθος είχαν μόνο
Μια μαχαιριά
Έτσι περάσανε τα χρόνια σαν φεγγάρια
Και η ζώη τους ενα πέρασμα θαμπό
Δίχως μια λέξη μα μόνο κατι χνάρια
Του σ' άγαπω
Πές ότι θες καρδιά μου
Πες ότι θες
Το παρελθόν μου μια χαμένη ατλαντίδα
Μες τη καρδιά σου ένα όνειρο κρυφό
Σπασμένοι οι δείκτες που φτιάχνουν την πυξίδα
Του σ' άγαπω
Περαστικοί απ'του έρωτα τον δρόμο
Να περπατάμε σε υπόγεια σκοτεινά
Και με ένα δακρυ να γίνουν δίχως φόβο
Πιο μακρυνά
Πές ότι θες καρδιά μου
Πες ότι θες
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
