| |
Στο σώμα σου σμίγουν ερωτικές ανάσες και επιφωνήματα όψιμα-
Τα μεσημέρια συντονίζονται πάνω σε μία διάρκεια
Που σε κάνει τρανή και μέγιστη σαν καταιγίδα·
Όλα κι όλα που μπόρεσα, ένα ρεύμα που τροφοδοτεί τις μελαγχολίες, ένα σημείο
Κενό, μηδενισμένο ανάμεσα στην αρχή και την απόσταση-
Τι βρήκα
Που προσανατολίζεται στου έρωτα τις ανατολές; Τι
Που είσαι εσύ κι είμαι εγώ κι είμαστε στην ουσία οι δυο μας το ένα
Σώμα που πάνω του το φιλί ψαύει όλες της ηδονής της μεριές κι όλα
Τα εγγράφει πάνω στου καιρού τα σημάδια;…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
