| |
Προσπάθησες στο σκοτάδι ξεχνώντας , μπερδεύοντας ρόλους,
Κάνοντας λάθη, γεμάτη ψευδαισθήσεις, λάθος επιλογές και απογοητεύσεις,
Φταίει ίσως ότι ονειρεύεσαι πολύ…
Το γραφείο γύρω σου μία μπάλα που κατρακυλάει σε ατελείωτο γκρεμό
Και εσύ στη μέση, μονίμως ασταθής,
Δεν μπορείς να χωνέψεις κανένα πόνο, η ζαλάδα σου τους ξυπνάει συνέχεια
Όλοι οι στόχοι σου απομακρύνονται, και δε μπορείς να κινήσεις προς αυτούς.
Είσαι φοβισμένη, καθημερινά πιο απόμακρη, καθημερινά πιο αδέξια, πιο λίγη και πιο μικρή..
Δεν είσαι η μόνη, μην νιώθεις μόνη…
Χθες βράδυ ονειρεύτηκα ότι κάναμε μία βόλτα μαζί,
Δεν υπήρχε χρόνος στο όνειρο όμως ήμασταν ερωτευμένοι,
Γύρω μας ξεφύτρωναν αρμονικά πρόσωπα και μέρη
Του έρωτά μας, της αδιαφορίας μας και της απόστασης
Είχαμε τόσο καιρό να πιαστούμε χέρι χέρι…
Ήθελα τόσο πολύ να σου ανοίξω την καρδιά μου
Και μέσα στο όνειρο κατάφερα να σου πω
Πως προσπαθώ πολύ, κάνοντας λάθη, ξεχνώντας, μπερδεύοντας ρόλους
Πως κάνω λάθος επιλογές, πως πνίγομαι μέσα στις ψευδαισθήσεις,
Ίσως να φταίει πως ονειρεύομαι πολύ
Το κελί γύρω μου μία μπάλα σκοτεινή που κατρακυλάει σε ατελείωτο γκρεμό,
Και εγώ στην μέση του μονίμως ασταθής
Δεν ξεπέρασα κανέναν πόνο, μόνο ζαλίζομαι
Όλοι μου οι στόχοι απομακρύνονται
Είμαι φοβισμένος, αποξενωμένος, αδέξιος, λίγος και μικρός…
Δεν είσαι μόνη, μην νιώθεις μόνη…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
