| |
Πάνε δυο χρόνια που έχεις φύγει
Η απουσία σου πολύ με πνίγει
Ήταν έρωτας δίχως αύριο
Μόνος εγώ σ' αυτό το ναυάγιο
Σαν λεξικό, μ' άπειρες λέξεις
Μες στο μυαλό μου σκόρπιες οι σκέψεις
Που δεν μπορούν να μπουν σε τάξη
Πόσο η καρδιά μου δάκρυ να στάξει
Σαν λεξικό, εσύ με θυμόσουν
Μονάχα όταν με χρειαζόσουν
Κι όταν σου κάλυπτα, κενά, απορίες
Με παρατούσες με δικαιολογίες
Ανούσιο, όμως για σένα πονάω
Μ' εμένα τα βάζω που δεν σε ξεχνάω
Ήθελα τόσο να φτιάξουμε κάτι
Μα εσύ ζούσες μόνο με ψέμα κι απάτη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
