| |
Μοιάζουν οι μέρες με φωτιές
Η μια σβήνει, ανάβει η άλλη
Και είναι η πείνα μου μεγάλη
Για θαύματα και προσευχές
Μοιάζουν οι μέρες με βροχές
Που τρέχουνε στα κεραμίδια
Καθώς τα δάκρυα στα στασίδια
Απ΄τους πιστούς τις Κυριακές
Μοιάζουν οι μέρες με ανέμους
Που δεν φυσούν ποτέ σωστά
Καθώς τα μάτια είναι κλειστά
Στου κάτω κόσμου τους χαμένους
Μοιάζουν οι μέρες σαν καράβια
Που ξεκινούν πάντα αργά
Με τα δυο χείλη σφραγιστά
Και ποτισμένα στη μοράβια
Μοιάζουν οι μέρες με ποτάμια
Χωρίς των πλάτανων σκιά
Που με κοιτάζουν φθονερά
Γιατί δεν βρίσκω τα σημάδια
Μοιάζουν οι μέρες με τους πόνους
Γεννάς, που δεν μπορεί να βγει
Από τη μήτρα το παιδί
καθώς γυρίζει με τους ώμους
Μοιάζουν οι μέρες με φωτιές
Που καίνε σιγά την ύπαρξη μας
Και μεγαλώνουν το παιδί μας
Με θαύματα και προσευχές
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
