| |
το όνομά σου μέσα στης θάλασσας τα κύματα ξεθώριασε
και πνίγηκε μες στης φουρτούνας την αλμύρα
σαν καμμένο χαρτί στου αγνώστου το προσανατολισμό σκόρπισε
και σαν πουλί πέταξε χίλια μίλια
Με την ανάσα κομμένη και την καρδιά να πονάει
το διψασμένο μου σώμα
πάλι τη βροχή της παρουσίας σου ζητάει
Σ'ένα άδειο κελί κλειδώνω τις αναμνήσεις
και μέσα σ'αυτό φυλακίζομαι και εγώ
ελπίζοντας ότι κ εσύ σαν αυτές θα σβήσεις
και τη σκέψη σου από μέσα σου θα πάψω να 'χω φυλαχτό.
περιμένω τα σχόλιά σας
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
