Κων/νος Ντζ
08-09-2016 @ 09:19 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
iokasth
08-09-2016 @ 09:24 | Το ενιωσα ............!!!!!!
Δεν εχω σχόλιο.
Καλημέρα.
ΝεφΕλλη. | |
smaragdenia
08-09-2016 @ 10:38 | ΥΠΕΡΟΧΟ! !!!!!!! | |
kotsani
08-09-2016 @ 10:46 | Φίλοι μου ευχαριστώ! Χάρηκα και συγκινήθηκα απ' αυτό που κατάλαβα πως είχατε αισθήματα παρόμοια με τα δικά μου...
Σας αγαπώ και εκτιμώ! ::hug.:: | |
ΛΥΔΙΑ_Θ
08-09-2016 @ 10:48 | Δυνατό κι αληθινό !!! ::theos.:: | |
Γ ΚΟΡΔΟΥΛΗΣ
08-09-2016 @ 11:33 | Ομορφο και δυνατο!!!
::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
heardline
08-09-2016 @ 11:49 | ::1255.::::1255.::::1255.:: | |
heardline
08-09-2016 @ 11:55 | Συγκινητικό, αληθινά!! Γιώργο
τι χάνουμε και πως χανόμαστε
στον πόνο της ψυχής τον άστοργο
που φεύγουμε και πίσω δεν ερχόμαστε.
Με εκτίμηση!!!!!!!!!!
::theos.:: ::kiss.:: ::hug.:: | |
pennastregata
08-09-2016 @ 12:41 | Η μαγεία της γλώσσας, μπράβο σου για την εξαιρετική απόδοση ενός τόσο δυνατού ποιήματος! | |
heardline
08-09-2016 @ 12:44 | Αχ να μη ήταν να πεθαίνουμε.....
και ζωντανοί να ζούμε, σα νεκροί
μ' άκρα σιγή, να 'ναι να αναπνέουμε
έστω και κάτασπροι κι ωχροί.
Αυτός ο θάνατος θα 'ταν κι ο πρώτος
να θες να φεύγεις πιο και πιο νωρίς
να ξεκουμπίζεται το βάρος και ο κρότος
σαν έζησες αγέννητος ....περιχαρής!!!!!
::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.:: | |
ταπεινος ναρκισσος
08-09-2016 @ 13:00 | Με ευδοκιμημένη αλήθεια ζωντανεύεις την υπέροχη απόδοση
τούτου του ποιήματος ! ! ! | |
**Ηώς**
08-09-2016 @ 15:10 | Με πόση ευκοσμία η φύση αποθνήσκει,
και πόσο άσχημα ο άνθρωπος πεθαίνει....
αυτές οι δυό φράσεις τα λένε ΟΛΑ! | |
Μ.Ελμύρας
08-09-2016 @ 16:48 |
Εξαιρετικό!
::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | |
 |
