| |
Αδεἰοι οι δρὀμοι απο παιδιἀ
Χωμένα σε χρυσά κλουβιά
Βαμμένοι τοίχοι με μπογιά
Εὐρωπη-Ελλἀδα Λευτεριἀ
Βρἠκανε λἐνε τα κλειδιἀ
να μας ανοἰξουν ,μυστικἀ
κἀποιας Πανδὠρας τα κουτιἀ
που μας κρατούσανε κρυφά
Εἰπαν πως ἐχουνε σκοπὀ
να μας αλλἀξουν το μυαλὀ
να μας γεμἰσουν με λεφτἀ
ἠθος κι αλἠθεια παν᾽κι αυτἀ
Για μια ουσία χρόνια ζώ
και την τιμή μου δεν πουλώ
σε ξένη γή σε άλλη στεριἀ
ἰσως σε βρὠ μια…᾽ ξαστεριἀ
Μἐνουν τα λὀγια στο κενὀ
και ᾽οι ρἠτορες σε᾽ ἐνα σχολειὀ
να κλέβουν ότι αγαπώ
να κλείνουν μάτι στον εχθρό
Πέρασαν χρὀνια στον καιρὀ
κι 'εμεἰς πως μοιἀζουμε σωρὀ
με δυο'ονείρα στην πλάτη εγώ
σκάρτη ελπίδα ,θα φορώ .
Ψάχνω για χρόνια για να βρώ
Ότι φοβάμαι και μισώ
Σαν στρατιώτης στον σταθμό (Ρεφρέν )
Με βλέμμα τέλους παγερό
Και εγώ σου λέω σε αγαπώ παιδί μικρό μου. (Δις)
Σωτηρία Χατζακη Copyright 10/24/16
- [ ]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
