| |
Άπλωσε τα μάτια σου στο σύμπαν και αφέσου στο κλάμα των παιδιών που σφάζονται απ’ την κυριαρχία του πόνου και του παράλογου, από την φρίκη του αδυσώπητου και του τρομακτικού.
Τρομαγμένες φωνές αποστηθίζουν λέξεις αγγέλων απαγγέλοντας τη ζωή, μα μυρίζοντας το θάνατο και την τέφρα του σκότους των ανίερων δυνάμεων, ξερνούν το αίμα τους.
Της παραζάλης τα φρικιά λεηλατούν το φως της καρδιάς και τους βολβούς των ματιών μας, μιας άλλης φάρας λέμε τα παιδιά ξεψυχούν και απορρέουν τη σάρκα τους στο θεό του ελέους και της ευσπλαχνίας,μα αυτοί ακόμα εκεί...σκοτώνουν την ελπίδα και τη νιότη, την κάψα της ζωής και την δροσιά της αγάπης.
Μάνααααααα…ωωω…μάνα!!!
Μάνα γη, πως το αίμα των παιδιών σου δέχεσαι επάνω στα σπαρτά σου και η ντροπή τους πως δεν έγινε ακόμα οργή δικαίου στα χεριά των δυνάμεων σου. Το θηρίο έβαλε μπροστά τις μηχανές του και το τεράστιο στόμα του άνοιξε και η γλώσσα του σπέρνει φωτιά και η ανάσα του σπέρνει το θάνατο.
Πατέραααααα…ωωω…πατέρα!!!
Πατέρα ουρανέ σχίσε τις σάρκες σου και άστραψε βροντές και κεραυνούς, από τα χέρια σου σκόρπισε με λάμψεις την θεία δικαιοσύνη και σώσε τα παιδιά σου που αργοκυλούν στα τάρταρα στον αχανές γκρεμό στον μαύρο τάφο.
Πως μπόρεσες στους ουρανούς σου να δεχτείς αυτά τα χνώτα τα μισοσβησμένα και τις ψυχές αθώων να αγκαλιάσεις τρυφερά. Του πολέμου τα παιδιά, στα νόθα δημιουργήματα “αυτών”, πως άφησες να ξεψυχούν;
«Αφιερωμένο στα παιδιά που θυσιάζονται χωρίς να ξέρουν το γιατί…!!!»
Θωμάς Σταυριανίδης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
