| |
Το πόσο μου λείπεις, το ξέρει μόνο ο Θεός
Ξημερώματα Τρίτης, περιμένω σαν τρελός
Απ' την πόρτα σου να βγεις, στη δουλειά σου για να πας
Μα φοβάμαι μη με δεις, έτσι όπως περπατάς
Κι έτσι δειλά, δειλά, δειλά σ' ακολουθώ
Μπαίνω κι εγώ, κι εγώ, μαζί σου στο Μέτρο
Ξέρω ακριβώς σε ποια στάση θα κατεβείς
Θα έχω βγει, πριν καν εσύ μ' αντιληφθείς
Περιμένω να σχολάσεις, κάθομαι παρατηρώ
Ξαφνικά να πλησιάζεις, έναν άντρα με μωρό
Συζητάτε δυο λεπτάκια, πας και πάλι στο σταθμό
Κι εγώ πάλι από πίσω, να σε χάσω δε μπορώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
