Μαυρομουστάκης
12-11-2016 @ 00:34 | Καλημέρα!!!
Αφιερωμένο στην καλή μου σύζυγο που χθες
προτού φύγω για τη δουλειά
μου έδωσε ένα φιλί γιομάτο μέλι.
Κάθε φιλί έχει τη δική του "χροιά"
όπως και κάθε ερωτικό ποίημα...
Ο γρίφος λοιπόν ήταν: Σ' ΑΓΑΠΩ
και της τον είπα: Σ' ΑΓΑΠΩ.
ενώ τις Η.Π.Α. δεν τις αγαπώ!!!!
::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::
Έτσι για να γελάμε και λίγο!!! | |
Κων/νος Ντζ
12-11-2016 @ 00:35 | και το φιλί σου φίλησα
μες τη ματιά σου μίλησα
και γίνηκαν τα χείλη σου
εαρινό λουλούδι
" φίλα με κι άλλο κι άλλο".
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
aridaios
12-11-2016 @ 00:45 | κι επέστρεψε η άνοιξη
κι άνθισαν πασχαλιές
το δάκρυ σου το ρώτησα
τι τίτλο να του βάλω ::yes.:: | |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
12-11-2016 @ 00:45 | Πολυ πολυ μ` αρεσει ναι στη γλυκια του συζυγο στη Μαλαματη του. Εχουμε και εμεις οι παντρεμενοι τα εμορφα μας, τι νομιζετε παλιοπαιδα!!!! μονο εσεις αγαπατε? μονο εσεις δινετε και παιρνετε γλυκα φιλια?? παντα τετοια Χαραλαμπε , καλο ξημερωμα. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
ΛΥΔΙΑ_Θ
12-11-2016 @ 00:51 | https://youtu.be/nBxPBVoEXEc
Γλυκό και τρυφερό Χαράλαμπε !!!! ::theos.:: ::theos.:: | |
**Ηώς**
12-11-2016 @ 01:06 | ::theos.:: τέλειο ! | |
eclipsi00
12-11-2016 @ 01:43 | *!*!*!*
ΕΞΑΙΣΙΑ ΚΑΤΑΘΕΣΗΝ ΨΥΧΗς . & _
ΚΕΡΑΣΜΑ ΛΑΤΡΕΙΑς ! ! !
::hug.:: https://www.youtube.com/watch?v=9qFpmuSfXAY ::theos.:: ::theos.::
ΛΑΜΠΕΡΑ ΚΑΛΛΗΜΕΡΑΚΙΑ ! ! !
ΣΤΗΝ ΜΑΛΑΜΑΤΕΝΙΑ ΣΑς ΣΥΜΒΙΑ ! ! !
ΓΕΙΑ ΜΑς ! ! ! ΜΕς ΑΠΕ ΤΗΝ
ΑΣΗΜΕΝΙΑ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑς ! ! !
* Λ Α Μ Ψ Η *
***************************************************************** | |
AF1953
12-11-2016 @ 07:36 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
errikos_rwot
12-11-2016 @ 09:20 | Ωραιότατο!!!!
::smile.:: | |
ταπεινος ναρκισσος
12-11-2016 @ 11:01 | Με σεβασμό σαγηνευμένο για την σύζυγο, ποίαν ωραία διάθεση ! ! !
Πραγματικά ανεπανάληπτη η ποιησή σου ! ! ! | |
Δημοσθένης ο πείθων
12-11-2016 @ 12:35 | Η ποίηση σου συναντά την πιο αγνή και συνάμα ουσιαστική μορφή της ! ::theos.:: | |
heardline
12-11-2016 @ 14:28 | Εγώ πάλι κάποτε απέστειλα στην σύζυγό μου τους εξής στίχους:
Η πιο γλυκιά αγάπη μου
Η πιο γλυκιά αγάπη μου
κι πιο καλή, χαρά μου
είναι όταν, στα μάτια σου
λάμπει η σιγουριά σου.
Μα κι όταν, σ' έχω αγκαλιά
και δε φοράω τα γυαλιά
και σε θωρώ, ως είσαι
και λέγω, λάμπα σβήσε...
===============================
Γιάννης Λύρας
....με τη σχετική υπογραφή μου πάντα
::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::
Έτσι το ανέφερα για αστείο εδώ σε σένα φίλε Χαράλαμπε.
Η γυναίκα μου αμέσως το παρουσίασε στις φίλες της, να δείξει αφενός, πέραν του αστείου των στίχων και της πραγματικότητος, που δεν είναι άλλη, από αυτήν που θέλει μια γυναίκα να προσέχει τον εαυτό της, να θυμίζει πάντα ένα ζωηρό κι αξιόλογο λουλούδι......
''Το ποίημά σου πολύ ωραίο και αξιόλογο, όπως πάντα το αποδεικνύει η εξαίρετος πένα σου και η πολύ καλή γλωσσική σου παιδεία!!!!!!!!!!!!'' | |
Νέτα-σκέτα
12-11-2016 @ 16:44 | Μουστάκια θα έχεις πάντα ένα πρόβλημα. Μετά το χθεσινό σου αριστούργημα
΄΄οτι και να γράψεις θα είναι λίγο κατώτερο.
Είναι σαν την Ακρόπολη ότι κι αν φτιάχτηκε μετά ήταν υποδεέστερο.
Πάντως και αυτό αν και λίγο μελό έχει ψίγματα του μεγάλου ταλέντου σου.
Καιρός να αφήσεις την γεωπονική για την ποίηση.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Μαυρομουστάκης
12-11-2016 @ 17:28 | Ταπεινέ Νάρκισσε και Δημοσθένη τιμή για με τα λόγια σας!!!
Σας ευχαριστώ!!!!
Γιάννη και Νέτα - σκέτα τιμή για με τα λόγια σας!!!!
Σας ευχαριστώ!!! | |
heardline
12-11-2016 @ 17:31 | Προς Νέτα-Σκέτα.......
Δύσκολη του ποιητή η οδός
βιβλία δεν πουλάει
κι ας είναι των καιρών η επωδός
που για πολλά καλά μιλάει.
Ας τον τον άνθρωπο να γράφει εδώ
και μη τον ξεσηκώνεις
τον εκτιμώ, δεν θέλω να τον δω
άνεργο, που να μη καμαρώνεις.
Κι εγώ, μα και πολλοί που βγάλαμε
βιβλία να πουλάμε
δραχμή ποτέ μέσα δε βάλαμε
στη τσέπη να μετράμε.
Αν δεν είχα τη σύνταξη και κανά δυο ψιλά
για άνεση μίας καλής ζωής
τώρα ή θα 'μουν κάτω ίσαμε είκοσι κιλά
ή θά 'μουνα θαμμένος κατά γης.....
::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::
Υ.Γ.: τα ψιλά εννοούνται χοντρά, για να καταλαβαινόμαστε.... | |
Vasilis Elgreco
12-11-2016 @ 18:15 | ΤΡΟΜΕΡΟ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
χωρίς λόγια
12-11-2016 @ 19:19 | Τρυφερό και συγκινητικό, ένα φιλί πολύτιμη ιστορία.
| |
heardline
12-11-2016 @ 19:45 | Με αφορμή των λόγων της χωρίς λόγια, για το φιλί που αναφέρει, αλλά κι εσύ, σου γράφω ένα παλιό μου, που σίγουρα δεν θα πρόλαβες να δεις, πριν πολύ καιρό αναρτημένο.
Ήταν γραμμένο για τη γυναίκα μου κι εμένα, μεταφορικά και όπως εγώ είδα μια σχέση, όπως ακριβώς είναι και η δική μου δηλαδή
Το ποίημα είναι γραμμένο σε ανάπαιστο στίχο, ανά δύο άτονες συλλαβές η τρίτη τονισμένη και ούτω καθ' εξής......
Μάλιστα ένας φίλος μου καθηγητής και επίτιμος πάρεδρος του παιδαγωγικού ινστιτούτου ήταν ο πρώτος που το παρατήρησε, καθώς εγώ που το έγραψα ααγνοούσα ότι ήταν σε ανάπαιστο στίχο.
Το αγαπάω πολύ το ποίημα αυτό και γι αυτό σου το αναρτώ, έτσι από εκτίμηση στο πρόσωπό σου, που γράφει τόσο συχνά για την αγαπημένη του σύζυγο..........
Η αγάπη
Kουκουτσάκι εσύ
κουκουτσάκι και ‘γώ
χέρι-χέρι κι’ δύο
μέσ’ τον ίδιο καρπό.
Στο καρπό της αγάπης
μέσ’ τον ίδιο αγρό
ενωμένοι κι’ δύο
για τον ίδιο σκοπό.
Στο σκοπό τον κοινό μας
μαχητές και οι δυο
ποτισμένες ελπίδες
στης καρδιάς τον παλμό.
Κουκουτσάκι εσύ,
κουκουτσάκι και ‘γώ
δυο χάντρες που λάμπουν
δυο φιλιά στο λαιμό
============================
Γιάννης Λύρας
Με εκτίμηση!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Υ.Γ.: Ένα καλό σου στοιχείο, το οποίο εκτιμώ πολύ, καθ' ότι το εκτιμώ και σε μένα που το' χω είναι ότι, δεν επαναλαμβάνεσαι με ίδια πράγματα και αυτό σημαίνει πολλά. Σημαίνει και ευρηματικότητα μαζί, συν όλα τα άλλα που έχω αναφέρει πιο πριν για σένα στα σχόλιά μου.
Πρέπει να δει όλη η ομάδα όσα αναφέρω και να σε φέρει στην κορυφή του εδώ χώρου καθ' ότι: χάριν έχει η γραφίς σου, χάρη κι σκέψις σ' όλη, κεντήματα εκ της ψυχής σου, καρδιάς αγκυροβόλι..... | |
Νέτα-σκέτα
12-11-2016 @ 19:49 | Μουστάκια αν είσαι τόσο καλός γεωπόνος όσο ποιητής,πόσα θες να έλθεις
στην Μάνη να μου φτιάξεις τον κήπο. Εχω βάλει πάνω από 200 λουλούδια
και κάθε μέρα κάθομαι και τα απολαμβάνω να μεγαλώνουν.
Αυτή είναι η ζωή μου και τα μπάνια [κάνω πάνω από 100 τη σεζόν και τον χειμώνα].
Κάθομαι στο μπαλκόνι με ένα καφεδάκι και κουβεντιάζω με την σιωπή γράφοντας.
Τα βράδια ανάβω το τζάκι και αφήνω την θαλπωρή να μπει στους πόρους
του κορμιού μου παρεούλα με 6-7 φιλαράκια μου γάτους.Άφησα την Αθήνα πριν
1,5 χρόνο και βρήκα την υγειά μου. Πολύ μοναξιά βέβαια αλλά ας είναι καλά τα
ταξίδια του νου και εσείς που δώσατε ένα χρώμα στη ζωή μου.
Δεν πιστεύω να ζηλεύετε ε.. αν και κάποιοι μάλλον θα με λυπούνται.
Εντάξει εγώ είμαι γεννημένος γερακοπετρίτης μόνο τα φτερά μου λείπουν.
Δυστυχώς το χωριό είναι γεμάτο με άλλου είδους πετούμενα και εδώ είναι
το πρόβλημα. Σκεφτείτε τους έγραψα ένα ποίημα σε πέτρα για το χωριό πανέμορφο και επειδή μερικούς τους είχα κράξει, χρυσαυγίτες κ.λ.π
μου έφεραν την αρχαιολογική υπηρεσία η οποία τους γέλαγε μαζί τους για αυτό
που έκαναν. Κακό χωριό τα λίγα σπίτια που λέει και παροιμία.
Καλό σου βράδυ. | |
heardline
12-11-2016 @ 19:55 | Ένα από τα πολύ καλά, όπως όλα του βέβαια είναι ιδιαίτερα και καλά, του δυστυχώς μακαρίτη spil. Μπορείς να τα διαβάσεις όλα του εδώ μέσα. Εγώ έχω και το βιβλίο του με ακόμα πιο ιδιαίτερα και ανεπανάληπτα ποιήματά του
Νομίζω ότι κολλάει με τη σημερινή ''ποιητική'' ημέρα...........
ΣΕ ΜΙΑ ΑΜΜΟΥΔΙΑ ...
Είχες μπαρκάρει μ ένα στρόβιλο γι αλλού
κι όταν η μοίρα σου στο δρόμο είχε αποκάνει ,
σε ξαναντάμωσα , αχιβάδα τού γιαλού ,
στην αμμουδιά , πούχα από χρόνια πριν , πεθάνει .
Το γλυκοχάραμα ριγούσε ηδονικά
κι ένα φεγγάρι ετρεμόπαιζε , να σβήσει .
Σού είπα πως , κάποτε , σε είχα αγαπήσει
κι εσύ μού γέλασες πικρά κι ειρωνικά .
Είχε η μέρα αποσταμένη λιγωθεί
κι είχε αφεθεί σε μιά ανελέητη σβηστήρα ,
όσο πού η φύση τον γαλάζιο της χρωστήρα
στο μαύρο βούτηξε , σε νύχτα να ντυθεί .
Λευκή αχιβάδα , στο χρυσάφι ενος γιαλού
με βρήκες κι έσμιξες με το απολίθωμά μου .
Πρόλαβες κι έγραψες στην άμμο το όνομά μου
πριν η παλίρροια σε στείλει κάπου αλλού .
Σε μιά αμμουδιά μετράω αιώνες καί χρησμούς ,
στο περιγιάλι πούχω εξαίσια ξωκείλει ,
εκεί πού θάρρεψα πως είχα ανατείλει
καί δύση χόρτασα , με αγάπης ξορκισμούς .
Μιά νύχτα πούμελε , πριν φύγεις ξαφνικά ,
μιά αιωνιότητα καί κάτι να κρατήσει .
Σού είπα πως , κάποτε , σε είχα αγαπήσει
κι εσύ μού γέλασες πικρά κι ειρωνικά . | |
Μαυρομουστάκης
12-11-2016 @ 22:37 | Σας ευχαριστώ για το πέρασμά σας!
Νέτα-σκέτα σ' ευχαριστώ για όσα μου έγραψες!!!!
Χαίρομαι που ποιοτικοί άνθρωποι όπως εσύ, κοσμούν την παρέα μας! Όσοι σε λυπούνται είναι για λύπηση.
Γιάννη ευχαριστώ και σένα!!!!
Με τιμάν τα γραφόμενά σου!
Η εκτίμηση είναι αμοιβαία!!!
Τα ποιήματα σου θα τα κρατήσω!!!
Καλό βράδυ σε όλους σας... | |
swaggy
12-11-2016 @ 22:53 | καλό σαν ιδέα! ::yes.:: | |
maikgltks
12-11-2016 @ 22:56 | Καλησπέρα σε όλη την παρέα!
Χαράλαμπε το ποίημα σου ομολογουμένως, είναι τρυφερό και βαθιά ερωτικό,
γιατί πηγάζει μέσα από μια μεγάλη σου αγάπη...τη γυναίκα σου!
Χαρακτηριστικός ο στίχος σου:
"το άνθος σου το πότισα
με χάδια κι αγκαλιές
κι επέστρεψε η άνοιξη
κι άνθισαν πασχαλιές"
Λόγια ερωτισμού μεγίστου κάλλους κι απαράμιλλης αγάπης,
στην πιο τρυφερή για σένα ύπαρξη του κόσμου!
Ρε ''μπαγάσα''...φαίνεται ότι την αγαπάς και το αξίζει!
Να είστε πάντα μονοιασμένοι κι ευτυχισμένοι... οικογενειακώς!!! ::love.:: | |
Ιστιοπλόος
12-11-2016 @ 22:57 | Θέλω να πω δυο λόγια, αν κι εγώ είμαι θαρρώ πολύ μικρός για τα μέτρα σας και εννοώ εσάς μα και τον Γιάννη Λύρα. Είστε με χάρισμα, γεννημένος ποιητής, που δεν το λέγω εγώ, αλλά ο γνωστός μας, κορυφαίος, heardline.
Ανεβάσατε τον πήχη των στίχοι κύριε Μαυρομουστάκη και χαίρομαι για τους επαίνους που λαμβάνετε από έγκριτα της ποίησης άτομα εδώ μέσα.
Στην κορυφή!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
 |
