| |
Όταν σε κοιτώ.
Παύει ο κόσμος να υπάρχει.
Όταν πάυει να υπάρχει ο κόσμος,
Υπάρχουμε εμείς.
Όταν οι δρόμοι αδειάζουν,
Όταν σβήνουν τα φανάρια ξημερώματα,
Εμείς κάπου ξαγρυπνούμε.
Τη στιγμή που φεύγεις απλώς για καληνύχτα,
Ήδη μου λείπεις.
Όταν επικρατεί σιωπή,
Στο δωματίου το σκοτάδι,
Ακούω την καρδιά σου.
Όταν με σκέφτεσαι, πετώ.
Όταν σου λείπω υπάρχω.
Κι όταν με ονειρεύεσαι,
Γνωρίζω τον παράδεισο.
Όταν κουβέντες μοιραζόμαστε,
Ενηλικιώνεται η ψυχή.
Μέσα μου κοιμάσαι.
Μέσα μου ξυπνάς.
Και εγώ απλώς έσκυψα να φιλήσω
Τα πληγωμένα σου φτερά.
Αγκάλιασα την ανυσηχία σου,
Τη φίλησα στο μέτωπο, στο χέρι,
Στο μάγουλο το ολόλευκο ψιθύρισα: ηρέμησε ψυχή μου.
Να ενώνονται οι ανάσες μας τα βράδια.
Να ακουμπώ στο στήθος σου και εσύ να χαιδεύεις
Τα πληγωμένα μου όνειρα.
Και κάπου να ξημερώνει.
Με τα ακροδάχτυλα να αγγίζεις τα χείλη που σε φωνάζουν.
Τις παλάμες τη νύχτα που ενώσαμε.
Δεν ήταν ψέμα.
Οι κόρες τρεμοπέζανε,
Και χόρευαν,
Στο ρυθμό της μουσικότητα σου.
Μόνιμα χαμογελαστοί αμήχανα,
Δεν έφτανε ο χρόνος.
Λίγο ακόμη να σε φιλώ. Κι ας πήγε 4.
Λίγο ακόμη να σε φιλώ. Κι ας περάσει η ζωή.
Γ. Σ. Αλεξάνδρου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
