| |
Πολέμαρχος κι εγώ στα ερωτικά
με αντίπαλους αρχαίους στρατηλάτες
αντάρτες των φιλιών σου ιχνηλάτες.
Το βλέμμα σου αιώνες με νικά
Και μονομάχος άδειου σ’ αγαπώ
με ξίφος των φιλιών την καταιγίδα
η αγάπη μας σβηστή πυγολαμπίδα
κι ο έρωτας μια νύχτα στο Ντεπό
Η αρένα το ανηφόρι μιας αυγής
παράμετρος το άδειο σου το βλέμμα
φιλί ζωγραφιστό, κηλίδας αίμα
κι αέναη η πίκρα της φυγής
Πολέμαρχος ξανά σε ανατολές
στου Γάγγη, και στου Νείλου τα πελάγη
εχθροί μου, της αγάπης άθλιοι μάγοι,
μα αγάπες μου της νύχτας οι φυλές
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
