Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131513 Τραγούδια, 269620 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ίσως κάποτε
 
ίσως κάποτε...μα ύστερα γίνηκα
ο άνθρωπος όπου πότε δεν είμαι μονάχος
με το σκόρπιο κορμί μου αναστήθηκα
και λέω πως είμαι ένας φτωχός μονομάχος
με τη ψυχή μου οπου είναι τόση
που κανείς δεν μπορεί να σκοτώσει

μη βλέπεις τα χέρια μου νάναι μπορέι αχαμνά
με απελπισιά και να δένουνε στα γόνατα
να απλωθούνε ακόμα να φτάσουν στη ζητιανιά
ίσως σα με κυλούσαν πάνω στα χώματα
ίσως σα μου γυμνώναν την πλάτη
και γράφαν στα μαστίγια τους κάτι

εγώ είμαι κι οταν με βλέπεις στις πλατείες
να γυρεύω τη γιορτή μιας στιγμής μου χαμένης
να τριγυρνώ να γιομίζω πολιτείες
με ιριδισμούς μιας αγάπης ερχομένης
αντι να μείνω εδώ γλυκιά νυχτωδία
και σιωπή φορτωμένη αδικία

έτσι λέω ίσως καμμιά φορά και να λαθεύω
να π0αίρνει το νού μου τρεχαντήρι λυρικό
να χτίζω,τις θάλασσες να τις παντρεύω
απο κορφή σε κορφή τον κόσμο να κυλώ
απο φώς σε περσότερο φώς
εγώ είμαι,εγώ ο άνθρωπος αυτός

είναι και κείνοι που λένε,ξαναλένε
πως ξερίζωσα την καρδιά μου,αν είχα ποτές
και στη θέση της έβαλα δυό άλλες να καίνε
στα στήθια σαν αλυσίδες βαριές
αν ξέρω να πολεμώ,να περιμένω
και ξέρω να ζώ και να πεθαίνω




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΛΥΔΙΑ_Θ
23-01-2017 @ 09:45
Καταπληκτικό !!!
π.Σωτήρης
23-01-2017 @ 10:36
Υπέροχο! Καταπληκτικό!
Κων/νος Ντζ
23-01-2017 @ 10:47
::up.:: ::theos.:: ::yes.::
Δυνατό!
ταπεινος ναρκισσος
23-01-2017 @ 11:25
εγώ είμαι κι οταν με βλέπεις στις πλατείες
να γυρεύω τη γιορτή μιας στιγμής μου χαμένης
να τριγυρνώ να γιομίζω πολιτείες
με ιριδισμούς μιας αγάπης ερχομένης
αντι να μείνω εδώ γλυκιά νυχτωδία
και σιωπή φορτωμένη αδικία
Παραπάνω από εξαιρετική είναι η γραφή του ποιηματός σου ! ! !
Καλημέρα ! ! !
Γιάννης Κατράκης
23-01-2017 @ 11:52
::up.:: ::theos.:: ::up.::

Άλλη μια υπέροχη δημιουργία ...

kapnosa-v-ainigma
23-01-2017 @ 15:37
::love.::
smaragdenia
23-01-2017 @ 16:17
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΔΙΑΛΕΞΩ
ΕΙΝΑΙ ΟΛΟ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ
ΓΕΜΑΤΟ ΕΙΚΟΝΕΣ
ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΑΝΔΡΕΑ
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::love.:: ::love.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
23-01-2017 @ 19:33
Με το Πέτρο μας δεν θα μπορούσα να τα γράψω έτσι όμορφα. ::love.:: ::hug.:: ::love.::
**Ηώς**
23-01-2017 @ 19:41
το τέλος δείχνει δύναμη μαζί μ'ευαισθησία...
πολύ καλό ΑΝΤΗ!
Άηχος
23-01-2017 @ 23:40
Γεμάτο με μια πίκρα, αλλά και με μια δυναμική
που κάνει το ποίημα σου ξεχωριστό!!
Μπράβο!!
Celestia
24-01-2017 @ 02:39
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο