| |
Στης καρδιάς μου την ηχώ προσπαθώ για να σε βρω
Στου μυαλού τον λογισμό πέρα βρέχει
Άνοιξες μία αγκαλιά που δεν είχε τίποτα να δώσει
Μένω σε ρηχά νερά κι ας με σκοτώσει
Παιρνω δρόμο να διαβώ που δεν γνωρίζω
Σου ψιθυρίζω πως θα είμαι πάντα εδώ
Με μία νύχτα αγκαλιά σε νανουριζω
Μα δεν ορίζω της ζωής σου τον σκοπό
Με ανοιγμένα τα πανιά κι οδηγό το πουθενά
Στης ζωής μου τα στενά το αδιέξοδο σου
Πώς να αλλάξω τη ροή αφού δεν είμαι η ψυχή το φως σου
Μένω κάπου στα κρυφά ο άνθρωπος σου
Παιρνω δρόμο να διαβώ που δεν γνωρίζω
Σου ψιθυρίζω πως θα είμαι πάντα εδώ
Με μία νύχτα αγκαλιά σε νανουριζω
Μα δεν ορίζω της ζωής σου τον σκοπό
Στον δικό σου ουρανό είμαι το γκρίζο
Μα η βροχή μου θα ξεπλύνει της πληγές
Στα όνειρά σου ο εφιάλτης σου θα γίνω
Κάθε φορά που θα νομίζεις πως με θες
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
