| |
Μέρα ηλιόλουστη
Και εδώ μέσα βρέχει.
Τις κουρτίνες εκλεισα.
Κι έσπασα τα τζάμια.
Κοίταξα ξωπίσω μου.
Μα ουσία δεν έχει.
Για καμιά βροχή.
Τον ήλιο δεν στερούμαι.
Ήλιε μου, εσύ είσαι ο αδερφός μου.
Στέγνωσε η ψυχή στα χέρια σου.
Ήλιε μου, ολόκληρο το βιός μου.
Μοίρασα να φαν τα περιστέρια σου.
Ήλιε μου, χίλια φεγγάρια δεν αρκούν
Το φώς σου να μου δώσουν.
Ήλιε μου σαν ήλιος πιά θα ζω.
Μέρα κι ακατάπαυστα.
Στο δωμάτιο βρέχει.
Βράχικαν οι τοίχοι μου.
Χαμηλό ταβάνι.
Έσπασα τα εύθραυστα
Κι όλες τις κορνίζες.
Κι ήταν η βροχή.
Ο ίδιος ο εαυτός μου.
Γ. Σ. Αλεξάνδρου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
