Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131539 Τραγούδια, 269626 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 το απεθαντο
 
το μετα δηλητηριο στο αιμα, που θα αργει
ξερω πως η ανοιξη καταχειμωνο ερχεται
τωρα πια δεν μελαγχολω γι αυτην
δυσκολο πολυ, να πω γιατι..
μου διαφευγει, ποτε επαψε να συμβαινει
οταν πια καταφτανει επισημα
επισημα νεκροι
και κατι μεσα δεν λεει να κομηθει
δεν ξερω τι μου γινεται
και να΄μαι, σε αντιθεση μαζι του
μονιμως
και να νιωθω με αυτο, το ιδιο
ξερω οτι το ονειρο ειναι οδηγος
μονιμως μπροστα απο σενα εξορισμενος
να πιστευω και να αμφιβαλλω
στο απεθαντο εντος
στην σπιθα προτου γινει
αστερι ξανα
να σε φερω διπλα μου
να το αφησω, να με φανερωσει



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 1
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

καποιοι γεννιουνται για να μην πεθανουν ποτε. κι παρεα μεγαλωνει. δεν ξερω που,αλλα σιγουρα μεσα μας
 
DoS1eR
08-03-2017 @ 22:25
ομορφο ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο