| |
Κι οι κραυγές μου αντιδάνεια σιωπής
___________________________________
Σαν παιδί που παίζει στο δρόμο έτσι ματώνει η άνοιξη ως να 'ρθει
___________________________________
Κι η ζωή τους λύση εξίσωσης που αρνούμαι να καταλάβω
___________________________________
Τη στιγμή που φώναξες υπάρχω στάθηκαν όλοι σαν να σε βλεπαν πρώτη φορά!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
