Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πληγωμένος άγγελος
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πληγωμένος άγγελος
 Αφιερωμενο σε ενα καλο φιλο απ τα παλια!!!
 

Πληγωμένος άγγελος

Ένας άγγελος γενναίος με βελούδινη ματιά
Δύναμη γεμάτος, σκόνη και λαβωματιές στην καρδιά.
Από την άγρια την μάχη ανάσα ζήτησε να πάρει
να γιατρέψει από τον πόνο,
και να πλύνει από το αίμα τα λευκά του τα φτερά.

Στο κορμί σημάδι από τον ανήμερο αγώνα
της ζωής του τον ατέλειωτο
κανένα δεν φαινόταν,
και στην μορφή μια αδιόρατη σκιά μονάχα
διάβαινε γοργά.

Tο γέλιο, τον λόγο, την χαρά
αβίαστα ένα γύρω του σκορπούσε,
κι η ψυχή του διψούσε
για την αγάπη την αληθινή, την μία και παντοτινή
κι ο νους του τα υψηλά και τα μεγάλα
ποθούσε και αναζητούσε.

Σε απροσδόκητο κι απάνεμο λιμάνι
Η ζωή τον έφερε και εκεί σαν έφτασε
Την δύναμή του, τον σκοπό, και την ζωή του
Αναλογίζεται κάτω από τον ήλιο τον λαμπερό
της ελιάς τον ίσκιο, και τον γέρικο κορμό
την δροσιά της αύρας της θερινής.

Γύρω του φώτα πολλά και η οχλοβοή του κόσμου
Κι αυτός μαζί, ένα και χώρια
Τις αντοχές του δοκιμάζει
Τα όρια του αναθεωρεί κι αλλάζει
Και την χαρά ζητά και την αλήθεια ψάχνει.

Κι ο αόρατος άγγελος πολεμιστής που αόρατα τον παραστέκει
Χαμογελά τις σκέψεις του σαν ξεδιπλώνει
Και μυστικά εκατοντάδες προσευχές για αυτόν
Στον άπειρο Θεό του στέλνει

Το βαρύ του το φορτίο να απαλύνει
Και οι πληγές παντοτινά να σβήσουν
Ο δρόμος του φωτεινός και όμορφος να είναι
Κι η ζωή του την λάμψη του ουρανού την ξεχωριστή να αποκτήσει
Προστατεμένος στην στοργή, την θαλπωρή
της Παναγιάς την σκέπη να ‘χει
και τα ποιο όμορφα, ειρηνικά και δίκαια όνειρά του
αληθινά από τον Θεό να γίνουν
Και μια μέρα η αγάπη τον κόσμο του να πλημμυρίσει.

Ο καιρός περνά κι ο άγγελος τα φτερά του δοκιμάζει
Να πετάξει ξανά μπορεί για λίγο στην αρχή
Μα αυτό του φτάνει
Η ψυχή του ήδη ψηλά πετά
Και τα μεγάλα τα ύψη αντικρίζει.

Ο ήλιος έλαμπε εκείνη την μέρα δυνατά
Μα τα φτερά του από κερί δεν ήταν καμωμένα
Και πέταξε πολύ ψηλά, στον τόπο του να πάει
Πίσω του άφησε της παρουσίας του την αύρα
Και της ζωής του τον αγώνα στην καρδιά.

Κι από το λιμάνι εκείνος κράτησε
Μια πυξίδα που πάντα δείχνει τον βορρά



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ανθιππη
 
Κων/νος Ντζ
24-03-2017 @ 17:16
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Χαρούμενος Επισκέπτης
24-03-2017 @ 17:49
::up.:: ::up.:: ::up.::
**Ηώς**
24-03-2017 @ 18:11
Όμορφο Ανθίππη! ::angel.::
Νέτα-σκέτα
24-03-2017 @ 19:29
::rock.:: ::up.:: ::rock.:: ;;Oμορφο όπως πάντα , αγγελικό.
ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΣ ΚΑΡΔΙΑΣ
27-03-2017 @ 13:43
::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο