| |
| | Λουλούδι μαραμένο για σένα πριν φύγω |  | | | Για σένα, απλά.. | | |
Νύχτα καλοκαιριού και βλέπω το αστέρι να πλαγιάζει
στα χέρια μου αγάπης κατακόκκινο λουλούδι να μαράζει
ήρθες αργά το βράδυ και ζήταγες λόγια ξεχασμένα
αυτά που δεν είπωθηκαν ποτέ απτην καρδιά και μέινανε θαμένα
εαυτέ μου, στις καλοκαιρινές νύχτες ψάχνεις να κρυφτείς
απο τα δάκρυα της ψυχής απεγνωσμένα να θες να χαθείς
και γράφω, κάτω απο το φώς του κεριου απεγνωσμένα
μοναχός μέσα στο σκοτάδι, με κρύβει η σκιά σου
ακούω φωνές μέσα στο κεφάλι μου, φιμώνω την μιλιά σου
Όσα σου είπα να τα θυμάσαι, και αν τα ξεχάσεις οταν φοβάσαι
να ξέρεις πάντα οτι θα μαι δίπλα σου και το χέρι μου πιάσε
ασε την λύπη να συρθεί και τα θλιμένα λόγια μου να βγουν
καταστάσεις που δεν έμαθες τι σημαίνουν και μυστικά που δεν θα ειπωθούν
Είναι η θλίψη συντροφιά παντοτινή μεσα στο χρόνο
αυτή που μου προσφέρει για παρέα πάντοτε τον πόνο
μέσα στο σκοτάδι, μόνος δίχως ενοχές, δίχως ψυχή
και κάθως γράφω, εκφράζω της καρδιάς την ιαχή
κοιτάω εξω απ'το παράθυρο και βλέπω σταλες βροχής
στεναχωρήθηκε και ο ουρανός, και σπάει τα κομμάτια της ζωής
φοράω μάσκα και σου κρύβω τι αισθάνομαι οταν μιλάω΄
δεν θέλω ποτέ να δείξω τι νιώθω οταν πονάω
λουλούδι μαραμένο, μέσα στην βροχή αφημένο
Όσα σου είπα να τα θυμάσαι, και αν τα ξεχάσεις οταν φοβάσαι
να ξέρεις πάντα οτι θα μαι δίπλα σου και το χέρι μου πιάσε
ασε την λύπη να συρθεί και τα θλιμένα λόγια μου να βγουν
καταστάσεις που δεν έμαθες τι σημαίνουν και μυστικά που δεν θα ειπωθούν
Όσο βρέχει νιώθω χαμένος, μα βγαίνω την βροχή να κοιτάξω
εσένα μου θυμίζει, τις πρώτες μας στιγμές που δεν κατάφερα να αδράξω
χάος - μιζέρια και πέφτει πάνω μου ο φαρμακέρος τοίχος
και αν άκακος σου μοιάζει της ποιήσης αυτής ο ήχος
να θυμάσαι πως πρέπει στο τέλος της διαδρομής να σωπαίνεις
τελειώνει το βράδυ και νιώθω τελείως μόνος
συντροφιά μου οχι εσυ μα μονάχα ο πόνος
σβήνει το λαμπρότερο αστέρι και πεθαίνει το λουλούδι
φαίνεται πως τελείωσε της άχαρης ζωής μου το τραγούδι
ξαπλώνω σιωπήλα στο καταφύγιο που λέγεται κρεβάτι μεθυσμένος
να δώσω ενα τέλος στο χάος για πάντα αποφασισμένος
σβήνουν τα φώτα και ακούω τους κεραυνούς και την δικιά σου κραυγή
συγνώμη γλυκιά μου, μα δεν θέλω να με βρει η πικρή αυγή
πλησιάζει το μαχαίρι στην καρδιά μου και με βρίσκω να τρελαίνομαι
.....
εφυγα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Εν οιδα οτι ουδεν οιδα | | | |
|
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
21-06-2006 | Αν και μεγαλο το απολαυσα, καλημερα !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | | miltos
21-06-2006 | Πραγματικά είναι απολαυστικό...Μου άρεσε.. | | μπρουχίτα
21-06-2006 | Καταπληκτικό... | | Γιώργος_Κ
21-06-2006 | Πανέμορφο!!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
