Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Άνθρωποι πλέον σημαντικοί και από τον ήλιο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Άνθρωποι πλέον σημαντικοί και από τον ήλιο
 
Υπάρχουν άνθρωποι

σαν απρόφερτες μαγικές λέξεις
εξασθενημένες ανάσες χρυσόσκονης
πνιγμένες σε ασφυκτική καυσαριώδη ομίχλη

τόμοι σφιχτόδετοι σε κατεδαφισμένες βιβλιοθήκες
άφωνες απολήξεις σε πυκνογραμμένο πάπυρο
καλά σφραγισμένο σε πρωτογονική πυραμίδα

θαμμένοι κάτω απ'τα χαλύβδινα μπάζα του χρόνου
εσώκλειστοι σε αινιγματικά αρχαία όστρακα
σ'αόριστες στοιβάδες ηλεκτρονίων

πλατινένιες φωνές σε συναυλίες κυμβάλων
φυλλοροούντα τον άργυρο δέντρα σε ακανθώδες γόνιμο δάσος
μικρά διαμάντια από δάκρυ σε καταρράχτες με κρόταλα

σα μυστικά περάσματα σε πλατειές λεωφόρους
κρύπτες αδαμαντωρυχείου σε τενεκεδένιο κολοσσό
φίδια από νεφρίτη παντρεμένα την λάσπη του δράκοντα

άνθρωποι γεμάτοι απ'την συμπόνοια του μελλοθάνατου
ευγνώμονες για την ποταπή δροσοσταλίδα των άστρων
για τον έσχατο παφλασμό στο ωκεάνειο χάος
άνθρωποι γεμάτοι απ'την συμπόνοια του αιωνόβιου



άνθρωποι κρυφοί και στην ένδον καρδιά τους
άνθρωποι πλέον σημαντικοί και από τον ήλιο.









 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

με το μαράζι πού οι σαλοί παραμιλούν το γιόμα
 
aridaios
30-04-2017 @ 00:32
άνθρωποι γεμάτοι απ'την συμπόνοια του μελλοθάνατου
ευγνώμονες για την ποταπή δροσοσταλίδα των άστρων ::rock.:: ΝΑΙ ΝΑΙ ::yes.::
Γιάννης Κατράκης
30-04-2017 @ 00:39
θαμμένοι κάτω απ'τα χαλύβδινα μπάζα του χρόνου
εσώκλειστοι σε αινιγματικά αρχαία όστρακα
σ'αόριστες στοιβάδες ηλεκτρονίων

Φοβερό !!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
elena351
30-04-2017 @ 01:42
θαμμένοι κάτω απ'τα χαλύβδινα μπάζα του χρόνου

::theos.:: ::hug.:: ::up.::

Τώρα όταν εξαφανίζεσαι θα ξέρω που να σε βρώ !!! ::4076.::
νικολακοπουλος θανάσης
30-04-2017 @ 06:24
javascript:insertext('::up.::',%20'comment')


javascript:insertext('::rock.::',%20'comment')javascript:insertext('::rock.::',%20'comment')
Κων/νος Ντζ
30-04-2017 @ 08:24
::up.:: ::up.:: ::up.::
Αλντεμπαράν
30-04-2017 @ 11:42
Ελενα σκάψε σκάψε δεν θα με βρείς ::no.:: ::no.:: ::laugh.::
Ευχαριστώ όλους για τα σχόλια. Καλημέρα
**Ηώς**
30-04-2017 @ 11:58
και να ....
που υπάρχουν Άνθρωποι....
μ'ένα βαθύτερο αναστεναγμό για τη ζωή....
με μιά βαθύτερη ανάγκη να την αγκαλιάσουν
κάθε στιγμή.....
γιατί η Αγάπη ....
ξεπερνάει τη φυγή
δεν πουλιέται μα ούτε εξαγοράζεται
Είναι εκείνη η λεπτή κινητικότητα του Είναι
διακριτική μεν ...
δυσδιάκριτη δε
για τους πολλούς...

Αφή και Υφή
Δίχως μιλιά
Δίχως αντάλλαγμα....Φωτεινή Α.Κ
καλημέρα !!!!!!!!! ::blush.::
Μαυρομουστάκης
30-04-2017 @ 13:35
Μόνο λόγια ΘΑΥΜΑΣΜΟΥ γι' αυτό το ΠΟΙΗΜΑ!!!
Μπράβο και για το θέμα!!!!
Μ.Ελμύρας
30-04-2017 @ 15:24

Λάμπεις, Αλντεμπαράν!
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
30-04-2017 @ 23:23
Μόνο αυτό φίλε μου μας κάνει να χαμογελούμε ακόμα, έξοχο!! όλο. ::love.:: ::love.:: ::love.::
justawoman
30-04-2017 @ 23:29
::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο