Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Τα τετράστιχα του Ίγκορ Γκουμπερμάν 5
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130562 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα τετράστιχα του Ίγκορ Γκουμπερμάν 5
 
Όταν κάνει μαθήματα ζωής ο πολιτικός,
δεν πιάνομαι στη φάκα, και απέχω,
την «σοφία» της καθημερινότητας του μαλάκα,
μόνος μου κατέχω.

Αγαπάω τους ανθρώπους κι από την αφέλεια
και φιλικότητα, ανοιχτά μαζί τους μιλάω.
Και περιμένω την διάπλατα ανοιχτή αμοιβαιότητα,
αλλά μετά με πίκρα χολοσκάω.

Τι κρίμα, που από την έπαρση και τα καμώματα,
και κρύωμα από την περηφάνια φτιαχτό,
εμείς συχνά δεν πέφταμε στα γόνατα
και την γυναίκα χάναμε γι’ αυτό.

Με την καμπούρα μου, που δεν γνώρισε το χασομέρι,
ανέθρεψα τη γνώση που φωτίζει:
Ανόητο να πας ενάντια στο τανκ με το μαχαίρι,
αλλά στη μεγάλη ανάγκη, αξίζει.

Παρακολουθώ με αμείωτο ενδιαφέρον
το πολύχρονο μακελειό.
Μέσα μου σκοτώνονται ο άγγελος κι ο διάβολος,
ενώ εγώ συμπονώ και τους δυο.

Στην χώρα των σκλάβων που χαλκεύουν την δουλεία,
στην χώρα των ειδωλολατρών, που χτίζουν μαυσωλεία,
ο σοφός ζει σαν αναχωρητής,
της τρώγλης του ο ιδιοκτήτης.

Υπάρχει καθισιό, που είναι υπεράνω από την δουλειά,
Σαν το νερό από το οποιοδήποτε ποτό.
Συχνά-πυκνά η μουσική δεν αξίζει τη σιγαλιά
Και χρόνια υπάρχουν που δεν αξίζουν ούτε λεπτό.

Στους στίχους μου καλοπερνάει το αστείο με την ζαβολιά,
που ψήνεται στο φούρνο της χυδαιότητας,
κι ως θερμοφόρα τοποθετείται στην κοιλιά,
που πονάει από δυσπεψία της πραγματικότητας.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Μετάφραση: η αυτοπροσωπογραφία του μεταφραστή.
 
inokrini
03-05-2017 @ 08:12
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΒΥΡΩΝ
03-05-2017 @ 09:55
Στους στίχους μου καλοπερνάει το αστείο με την ζαβολιά,
που ψήνεται στο φούρνο της χυδαιότητας,
κι ως θερμοφόρα τοποθετείται στην κοιλιά,
που πονάει από δυσπεψία της πραγματικότητας.

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ευαγγελία Άνδρος
03-05-2017 @ 09:58
::love.:: ::love.:: ::hug.::
ταπεινος ναρκισσος
03-05-2017 @ 11:05
Παρακολουθώ με αμείωτο ενδιαφέρον
το πολύχρονο μακελειό.
Μέσα μου σκοτώνονται ο άγγελος κι ο διάβολος,
ενώ εγώ συμπονώ και τους δυο.
Ειλικρινώς θεσπέσιον σε συλλογισμό ! ! !
χωρίς λόγια
03-05-2017 @ 12:01
ωραιο
νικολακοπουλος θανάσης
03-05-2017 @ 12:50
::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
Skylight
03-05-2017 @ 13:14
Παρακολουθώ με αμείωτο ενδιαφέρον
το πολύχρονο μακελειό.
Μέσα μου σκοτώνονται ο άγγελος κι ο διάβολος,
ενώ εγώ συμπονώ και τους δυο.
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
03-05-2017 @ 23:06
Εγώ φίλε Γιούρκα τούτα τα διαμάντια τα διαβάζω σαν το καλό Χριστιανό το Ευαγγέλιο.........να είσαι καλά ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο