| |
| | Λόγια |  | | |
Λόγια
Λόγια ανάλαφρα, γλυκά, τρυφερά μεταξένια
Λόγια ψεύτικα, πικρά, πέτρινα κι΄ατσάλινα..
Και ξανά και πάλι, περνώντας ο χρόνος,
μαστίγιο με καρφιά πυρακτωμένα,
τα πετάς και φεύγεις, την καρδιά αδειάζεις,
όπλο σου τώρα πια, η άσφαιρη σιωπή
που βολή για μένα χαριστική...
Νεκρή πια.., ανάσταση προσμένω
και την αλληλουχία των λέξεων καρτερώ,
στη σύγχυση των εννοιών ποντάρω,
στο στιγμιαίο των χεριών άγγιγμα
εν λευκώ και όλα μαύρα...
14 Μάη 2017, Κυριακή..., 2017...SG
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
aridaios
14-05-2017 @ 17:12 | τα πετάς και φεύγεις, την καρδιά αδειάζεις,
όπλο σου τώρα πια, η άσφαιρη σιωπή
που βολή για μένα χαριστική... ::love.:: ::cry.:: | | **Ηώς**
14-05-2017 @ 17:40 | ξανά να δώσω εν λευκώ.... ::hug.::
πολύ καλό! | | Κων/νος Ντζ
14-05-2017 @ 18:40 | ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | sofiagera
15-05-2017 @ 15:37 | Σιγά το καλσόν...Προσέχουμε για να έχουμε...:
::censo.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
