Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αστάρτη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130398 Τραγούδια, 269368 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αστάρτη
 Βρέχει...
 
Πέφτουν οι στάλες της βροχής να κοιμηθούν
πάνω στην άνοιξης το νυφικό κρεβάτι.
Μέσα απ' τα σύννεφα, του φεγγαριού το μάτι
λέει τα ξόρκια του, τα μάγια να λυθούν.

Στη σκοτεινιά αντιφεγγίζουν τα νερά,
μέσα στις λίμνες και στων ξάγρυπνων το δάκρυ,
κι εσύ τις λέξεις σου μαζεύεις σε μιαν άκρη,
που έχουν εντός τους τον σωσμό, τη συμφορά.

Εσύ, παιδί με μάτια ορθάνοιχτα στο φως,
εσύ, κορίτσι μαγεμένο απ' το σκοτάδι,
εσύ γυναίκα, μήτρα, δάγκωμα και χάδι,
φίδι και κρίνο, μα και άγνωστος Θεός.

Κι όταν μια νύχτα, άλλη νύχτα, θα φανούν
μες στις ρυτίδες σου όσα μέσα σου υφαίνεις
τόσους αιώνες, που τον Άνθρωπο βυζαίνεις
με της σοφίας και της λήθης τον καιρό...

... πάλι θα 'ρθούν... φλεγόμενοι απ' τον πυρετό
να σε λατρέψουν κι άλλοτε να σε ξορκίσουν,
οι ποιητές, οι διψασμένοι και, θαρρώ,
οι δυστυχείς, που απέτυχαν να σ' αγαπήσουν.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 22
      Στα αγαπημένα: 7
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Το χέρι μου άπλωσα, ψυχή μου, και σε βρήκα, τσιγγάνα μες στην αυτοκρατορία των συμπτώσεων.
 
νικολακοπουλος θανάσης
18-05-2017 @ 11:24
ΚΑΛΗΜΕΡΑ .
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Αλντεμπαράν
18-05-2017 @ 11:31
υποκλίνομαι!!!!
ΑΝΤΗΣ
18-05-2017 @ 12:40
υπεροχο
Κων/νος Ντζ
18-05-2017 @ 12:48
Εσύ, παιδί με μάτια ορθάνοιχτα στο φως,
εσύ, κορίτσι μαγεμένο απ' το σκοτάδι,
εσύ γυναίκα, μήτρα, δάγκωμα και χάδι,
φίδι και κρίνο, μα και άγνωστος Θεός.

::1255.::::1255.:: ::5156.::
ΕΣΠΕΡΟΣ
18-05-2017 @ 13:31
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: η Κρήτη ζωγραφίζει!!!!!!!!
παναγης.α.
18-05-2017 @ 14:19
, θαρρώ,
οι δυστυχείς, που απέτυχαν να σ' αγαπήσουν.

!!!
Νέτα-σκέτα
18-05-2017 @ 14:34
Ουδέν σχόλιον ::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
Μαρία Χ.
18-05-2017 @ 16:12
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Απίστευτη γραφή !!!
κουδας
18-05-2017 @ 16:45
Ποίημα αξιοζήλευτο υψηλών προδιαγραφών

::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
Ευαγγελία Άνδρος
18-05-2017 @ 22:25
Πάρα πολύ όμορφο!!!!!! ::yes.:: ::love.:: ::love.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
18-05-2017 @ 23:39
Διαβάζω ώρα 23και 36 αφού είδα σχεδόν όλο το σκυλολόι στη Βουλή, ευχαριστώ Αγάπη, ευχαριστώ και όλα τα φιλαράκια που διάβασα απόψε και γλύκαναν την αηδία που νιώθω, ευτυχώς που υπάρχει το μολυβάκι σας. ::love.:: ::love.:: ::love.::
Celestia
19-05-2017 @ 03:09
ΠΟΙΗΣΗ!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μαυρομουστάκης
19-05-2017 @ 11:37
ΔΥΝΑΜΗ!!!!
Μ.Ελμύρας
19-05-2017 @ 11:48

Μαγεία της ποίησης το ποίημά σου, Αγάπη!! Απίστευτη ομορφιά και στοχασμός βαθύς δοσμένος αριστουργηματικά από μια pennastregata!!

::theos.:: ::love.:: ::theos.::
helianthos
19-05-2017 @ 12:08
::up.:: ::up.:: ::up.::
inokrini
20-05-2017 @ 18:51
Πέφτουν οι στάλες της βροχής να κοιμηθούν
πάνω στην άνοιξης το νυφικό κρεβάτι.
Μέσα απ' τα σύννεφα, του φεγγαριού το μάτι
λέει τα ξόρκια του, τα μάγια να λυθούν. ::up.:: ::love.:: ::love.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
12-12-2020 @ 07:31
Πράγματι είναι υπέροχη γραφή!!! μας έλειψες. ::love.:: ::love.:: ::love.::
Μπόσινας Νίκος
12-12-2020 @ 13:11
Είναι υπέροχο. Μπράβο !!!
::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
12-12-2020 @ 21:19
Κι όταν μια νύχτα, άλλη νύχτα, θα φανούν
μες στις ρυτίδες σου όσα μέσα σου υφαίνεις
τόσους αιώνες, που τον Άνθρωπο βυζαίνεις
με της σοφίας και της λήθης τον καιρό... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
χωρίς λόγια
13-12-2020 @ 00:59
ομορφιά
pennastregata
13-12-2020 @ 11:40
Σας ευχαριστώ Για τον χρόνο και τα σχόλιά σας, χαίρομαι που σας ξανασυναντώ!
ΒΥΡΩΝ
12-07-2022 @ 22:32
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο