stixoi.info: Μελαγχολία(spleen)

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μελαγχολία(spleen)

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130638 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Μελαγχολία(spleen)

Παράφραση του γνωστού ποιήματος του Σ. Μποντλαίρ

[B][I][color=black][font=palatino linotype]Είμαι σαν ρήγας βασιλιάς σε ομιχλώδες μέρος,
βαθύπλουτος μ’ αδύναμος, νιός και από τώρα γέρος.

Βαριέται ζώα και σκυλιά, του προκαλούν ανία,
κυνήγια και βασιλικά πουλιά ,του φέρνουν αηδία
στου παλατιού του τις γιορτές δεν βρίσκει ηρεμία.
Μένει πάντ’ ανέκφραστος στα σκέρτσα των δασκάλων
κι ούτε ο λιμός αντίκρυ του τον συγκινεί των σκλάβων.

Του έμπιστου παλιάτσου του κάθε χυδαίο άσμα
μικρόν σπασμό δεν προκαλεί στ’ αρρωστημένο πλάσμα
και το κρεβάτι φέρετρο, κρινοπλεγμένο φάσμα.

Οι πόρνες πού σ’ ανάκτορα ζητάνε να χωρέσουν,
αραχνοΰφαντη στολή δεν βρίσκουν να φορέσουν,
στο λείψανο το ζωντανό ετούτο να αρέσουν.
Ανίκανη η έντεχνη του αλχημιστή μαγεία
να βγάλει απ΄ τα μέσα του την χαλασμένη ουσία.

Μηδέ το αίμα το πλωτό ρωμαϊκού οργίου,
δεν στάθηκε θερμαντικό του ηλίθιου σαρκίου,
(που κάθε γέρο-βασιλιά στοιχειώνει στα στερνά του)
μα εντός του πράσινο κυλά το ρυάκι του Θανάτου.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 12 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

με το μαράζι πού οι σαλοί παραμιλούν το γιόμα

Αλντεμπαράν 19-05-2017 @ 00:05	Ημουν έτοιμος να δημοσιεύσω κάτι άλλο απόψε, μα διαβάζοντας ποιήματα εδώ και εκεί στο νετ, έπεσα πάνω σ αυτό πού έγραψα την εποχή πού φλερτάριζα επικίνδυνα με το "μαύρο". Το βρήκα αδέσποτο και γυμνό από κάθε αναφορά σε μένα τον δημιουργό του και από κάθε αναφορά παραπομπής στο site μας, οπού πρωτοδημοσιεύτηκε, και το βάζω κι εδώ να μην μου κρυώνει εκεί έξω. ::smile.::
Γιάννης Κατράκης 19-05-2017 @ 00:29	Είμαι σαν ρήγας βασιλιάς σε ομιχλώδες μέρος, βαθύπλουτος μ’ αδύναμος, νιός και από τώρα γέρος. Πανέμορφα ...γραμμένο ....!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Skylight 19-05-2017 @ 00:30	Του έμπιστου παλιάτσου του κάθε χυδαίο άσμα μικρόν σπασμό δεν προκαλεί στ’ αρρωστημένο πλάσμα και το κρεβάτι φέρετρο, κρινοπλεγμένο φάσμα. Πολύ μου άρεσε έχει φοβερές εικόνες και νοήμα που προβληματίζει!
Αλντεμπαράν 19-05-2017 @ 00:34	Να ξαναδιευκρινισω πως απλα ειναι μια αποπειρα μεταφρασης ::smile.::
smaragdenia 19-05-2017 @ 07:49	ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!
inokrini 19-05-2017 @ 09:04	Του έμπιστου παλιάτσου του κάθε χυδαίο άσμα μικρόν σπασμό δεν προκαλεί στ’ αρρωστημένο πλάσμα και το κρεβάτι φέρετρο, κρινοπλεγμένο φάσμα. ::up.:: ::up.:: ::up.::
Ηώς 19-05-2017 @ 09:31	έστω και παράφραση νομίζω τού'κανες Καλή Δουλειά! καλημέρα Παντελή!
Κων/νος Ντζ 19-05-2017 @ 10:38	::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
Μ.Ελμύρας 19-05-2017 @ 13:00	Πολύ ωραίο! Όμως έχω την αίσθηση πως έπρεπε να αρχίζει με 'Είναι..',αντί ' Είμαι..' ::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
pennastregata 19-05-2017 @ 13:49	Υποβλητική και καλογραμμένη απόδοση του ύφους, της ατμόσφαιρας και του ύφους του πρωτοτύπου. (Αποπνέει επίσης και εκείνη τη διαχρονική ματαιότητα, εκείνων που έχουν την αναιδή "πολυτέλεια" να περιφρονούν όσα έχουν, χωρίς να τα κατέχουν πραγματικά...). Πολύ ωραία δουλειά! ::hug.::
Μαυρομουστάκης 19-05-2017 @ 14:54	Υπέροχη η προσπάθειά σου!!!
liontari73 19-05-2017 @ 20:30	::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο