Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Δεκαπενταύγουστος
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130536 Τραγούδια, 269403 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δεκαπενταύγουστος
 αν και άκαιρο...
 
Της σιωπής της το άδωρον δώρο
μας χαρίζει η άψυχη πόλη
μόνος είμαι και στέκεσαι μόνη
στον πολύβουο άχρωμο κόσμο.

Γύρω πύρινη,μυστική,άγρια ζώνη.
Οι ιερείς σου κοιμούνται τον ύπνο
της απάθειας, σε άγιο λίκνο
πού ακουμπά των ανθρώπων η σκόνη.

Άνθη σήπονται σε άβολο αγέρα
δάκρυα πίνεις των ξένων , ω Ξένη
και εμένα της νύχτας τα μένη
να σκοτώνουν το φως την ημέρα.

Ω τα μάτια σου εκπέμπουν γαλήνη!
με λυπάμαι στ’ αλήθεια Κυρά μου
ηδονή γίνε στα όνειρα μου
σώσε μου ό,τι βρεφικό έχει μείνει.

Συνωμότης να γίνει η πνοή μου
με το γάλα που τρέφεις τον Ένα
σου γυρεύω ένα χάδι Μητέρα
ικανό να αλλοιώσει το ζην μου.

Αδερφός να γινόταν το τέκνο
που αγκαλιάζει το πάλλευκο στήθος
και συ φίλη στο άγονο πλήθος
που το νιώθω βραχνά μες στο στέρνο.

Κάνε χώρο και πάρε με δίπλα
στο λιοντάρι που έχεις στα χέρια
είν’ οι ανάσες του Αδάμ σαν μαχαίρια
και στης Εύας τη γλώσσα η πίκρα.

2009









 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Θρησκευτικά,Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

με το μαράζι πού οι σαλοί παραμιλούν το γιόμα
 
Νέτα-σκέτα
30-05-2017 @ 19:20
Ποιητικό και όμορφο. ::up.:: ::rock.:: ::up.::
Τζεπέτο
30-05-2017 @ 19:47
Πράγματι το ποίημα είναι λίγο άκαιρο λόγω της ημέρας δημοσίευσης του εδώ σ' αυτό το site αλλά διαχρονικό παρ' όλα αυτά με την έννοια ότι κάθε χρόνο στις 15 Αυγούστου θα είναι επίκαιρο και θα έχει λόγο και θέση στις ψυχές των πιστών και θα συμπληρώνει ή θα συνοδεύει καλύτερα, με ποιητικό τρόπο τη θρησκευτική αυτή γιορτή..
Πολύ όμορφο και τολμηρό σε κάποια σημεία..
Κων/νος Ντζ
30-05-2017 @ 22:07
Αδερφός να γινόταν το τέκνο
που αγκαλιάζει το πάλλευκο στήθος
και συ φίλη στο άγονο πλήθος
που το νιώθω βραχνά μες στο στέρνο.

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
astrojoggi's
30-05-2017 @ 22:24
https://www.pmkfotos.com
Χαιρετωσε Π... τα διαβασα ολα...
Ομορφιές οπως παντα... καποια πιο αγαπημένα...
το χάσιμο στις φωτογραφιες δωρακι
Antistrofos
30-05-2017 @ 22:25
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
30-05-2017 @ 23:39
σώσε μου ότι βρεφικό έχει μείνει

Τι να γράψω τι να πω??μερικές φορές τα πολλά λόγια είναι περιττά, κρατώ τις λέξεις στο μυαλό μου, να είσαι καλά να μας ζωγραφίζεις ::love.:: ::love.:: ::love.::
aridaios
31-05-2017 @ 03:43
::love.:: Ω τα μάτια σου εκπέμπουν γαλήνη!
με λυπάμαι στ’ αλήθεια Κυρά μου
ηδονή γίνε στα όνειρα μου
σώσε μου ό,τι βρεφικό έχει μείνει.
inokrini
31-05-2017 @ 09:17
υπεροχο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::love.::
Μ.Ελμύρας
31-05-2017 @ 09:24
Αδερφός να γινόταν το τέκνο
που αγκαλιάζει το πάλλευκο στήθος
και συ φίλη στο άγονο πλήθος
που το νιώθω βραχνά μες στο στέρνο.

Έξοχη ποίηση που εκφράζει ένα βαθύ θρησκευτικό συναίσθημα και ταυτόχρονα την μοναξιά και την έρημο του πλήθους των πόλεων.
Κοσμάς Δ.
04-11-2017 @ 21:54
Είναι υπέροχη η έμπνευση σου.
Το έγραψες όπως ένιωθες,
το έβγαλες από μέσα σου
ΚΙ εμείς το αγκαλιάσαμε.

Μια όμορφη διήγηση, με τέχνη και συναίσθημα.
Πολύ ωραίο!!! ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο