Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αναμνήσεις και ενοχές
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130384 Τραγούδια, 269365 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αναμνήσεις και ενοχές
 Ελπίζω κάποια στιγμή τα παιδιά μας να καταλάβουν τι παιγνίδι εφήμερο παίξαμε στις πλάτες τους, να μας ρίξουν μια κλωτσιά και να χτίσουν ένα λαμπρό μέλλον.
 
[U]Αναμνήσεις και ενοχές[/U]

Είμασταν κάποτε παιδιά
και είχαμε ανέμελη ματιά,
πίναμε νερό από το λάστιχο.
Μα τώρα μεγαλώσαμε
όνειρα και ελπίδα νομίζαμε ότι δώσαμε
στης ζωής το φθαρμένο το κατάστιχο.

Πάνω σε πειρατικό
ραδιοφωνικό σταθμό
καβαλούσαμε τα κύματα του αέρα.
Παγωτό με πέντε φράγκα
και χωμένοι στην παράγκα
βάζαμε κασέττες με τα ξένα.

Στην ντίσκο μαζευόμασταν
αντάμα κορίτσια και αγόρια
χορός ως το ξημέρωμα
ιδρώναμε την φανέλα
από το μπρέικ και το ραπ
τ' αλόγου το ημέρωμα.

Καί όταν ερχόταν εκείνη η άγια και ευλογημένη ώρα
που έβαζε σλόου στη κονσόλα τη μελιά
και παρακάλαγα να βάλει
το τόταλ εκλιπς οφ δε χαρτ
7 λεπτά το άτιμο
με το κορίτσι αγκαλιά!

Αργότερα το χάραμα
πηγαίναμε στην παραλία
κάτι γλυκό να φάμε
μπουγάτσα με άχνη ζάχαρη
που γλύκαινε και ομόρφαινε
και την ζωή την άχαρη

Άλλοτε μαζευόμασταν
κορίτσια και αγόρια
και κάναμε διαγωνισμό
ποιος θα χτίσει πρώτος βουνά
λόφους και οροπέδια
με πασατέμπο σπόρια.

Κάποτε μεγαλώσαμε
δικηγόρους, γιατρούς, εργάτες και νοικοκυρές παραδώσαμε
παρακαταθήκη πλέον στα παιδιά μας
το μέλλον τους προδώσαμε
με τις λάθος μας επιλογές.
Μα όσο αναλογίζομαι
το πόσο ωραία εμείς ζήσαμε
με πιάνουνε τα δάκρυα
από τις μεγάλες ενοχές.

[I]Μονοχίτων[/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κάθε εμπόδιο είναι για καλό. Σκέψου το! - https://www.facebook.com/monohiton
 
CHЯISTOS P
02-06-2017 @ 11:08
Είσαι κι εσύ αυτών των αναμνήσεων, μα και των ενοχών..... ::hug.::
Rannia . k
02-06-2017 @ 11:14
Υπέροχο και νοσταλγικό Γιάννη!!!
Καλό μεσημέρι και ένα όμορφο τριήμερο!!!
::yes.:: ::smile.:: ::yes.::
Ευαγγελία Άνδρος
02-06-2017 @ 11:20
Καλή σου μέρα, πάρα πολύ όμορφο!!!!!! ::love.:: ::love.::
::hug.::
Κων/νος Ντζ
02-06-2017 @ 11:38
::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
02-06-2017 @ 12:36
Γιάννη μου, με ταξίδεψες σ` όλα τα όμορφα που εμείς ζήσαμε, κι έχουμε παρακαταθήκη για όσα ζούμε...για όσα θα ζήσουμε. Δεν ξέραμε τι μας μαγειρεύουν και δεν είναι δική μας η ευθύνη που κλαδεύουν τα όνειρα των παιδιών μας και ματώνουμε μ` αυτό, είναι αλήθεια ότι εγώ προσωπικά νιώθω.......ότι ήρθανε χρεοφειλέτες που δεν γνωρίζω να ζητήσουν τη ζωή που έζησα....σε ευρώ από το γιο μου...............με πασατέμπο σπόρια!!!!ασύλληπτο, κορυφαίο!!!....μ` αυτά ας τους πληρώσουμε ::love.:: ::love.:: ::love.::
ακριτας
02-06-2017 @ 12:44
Πολύ όμορφο!!!!!! ::up.:: ::rock.:: ::up.::
pennastregata
02-06-2017 @ 13:14
::rock.:: ::rock.::
smaragdenia
02-06-2017 @ 16:32
ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΙΝΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΝΤΙΣΚΟ
ΚΑΙ ΗΚΟΡΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ 22 ΤΡΕΛΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΠΑΕΙ ΕΚΕΙ ΓΙΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ
ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ.......ΜΑΜΑ, ΤΙ ΟΜΟΡΦΑ ΠΟΥ ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΑΤΕ ΣΤΗΝΕΠΟΧΗ ΣΑΣ!!!!!!
ΑΞΕΧΑΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ!!!!!!!!!
inokrini
03-06-2017 @ 18:35
Άλλοτε μαζευόμασταν
κορίτσια και αγόρια
και κάναμε διαγωνισμό
ποιος θα χτίσει πρώτος βουνά
λόφους και οροπέδια
με πασατέμπο σπόρια. !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! αλλοτε ειμασταν αλλιως δε μαςειχε καταπιη η αδηφαγα ζωη και δεν την φανταζομασταν ετσι ::hug.::
Maria M._Photoartist
10-06-2017 @ 03:33
Πάρα Πολύ καλό ...κι όμορφο!!! ::up.:: ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο