| |
| | Τη στέρηση, της μάνας μου |  | | | Μου δώσατε μεγάλη χαρά χθές σας ευχαριστώ όλες, όλους, το σημερινό αφιερωμένο στις περήφανες Σύριες, στο στρατόπεδο που είναι μόνες τους εκεί, νέες γυναίκες μ` ένα τσούρμο αγγελούδια η κάθε μία. | | |
Μες στα συρματοπλέγματα, δεν θωρείς τον έρωτα
μόνο κλαράκια μοναχά, με μυστικά αφανέρωτα
Στο τσιμέντο, θα δεις, πολλά όμορφα μάτια
που κάποτε είχαν όνειρα, που γίνανε κομμάτια
Στη σκόνη και στα χώματα, οι νιές με τις μαντήλες
μόν κόρφο έχουνε γλυκό και λιγοστές ελπίδες
Έρημες, ξερά κλαδιά, που αγκαλιά δεν έχουν
ν` αφήσουνε το δάκρυ τους, οι μάνες, που αντέχουν
Το βλέπεις, είχανε ζωή, το λέει η περηφάνια
έχουν στητό το κορμί, και φρύδια που ειν στεφάνια
Εδώ, φωλιάζει η μοναξιά, ο έρωτας εχάθει
στα δυο τους χείλη τα στεγνά, που` χουν ζωής αγκάθι
Δε καρτερούν, μόνο θωρούν, τ` άδεια μεσημέρια
να φτάσει το γλυκό ψωμί, για τα μικρά τ` αστέρια
Μανάδες, μόνες, ορφανές, ειν του πολέμου γέννα
μήτε πατρίδα, μήτε γη, είναι πικρά τα ξένα
Κρατούν τη περιουσία τους, λευκά, όμορφα κρίνα
αφήσαν πίσω τους το βιός, στ` αργύρια ενός μαικήνα
Δεν το γνωρίζουν το φιλί, μα η στοργή περσεύει
όταν γελούν τα κούτσικα, μια μάνα!!! τα χαιδεύει
Δε τη ρώτησε κανείς...που απόψε θα κουρνιάσει
να ζεσταθεί, να αγαπηθεί, χάδι να τη σκεπάσει
Εδώ....είναι όλα ξερά κι η αγάπη, έχει θέση
σ` ελεημοσύνης τη πληγή, ποιο δίκαιο θα χωρέσει?
Ποιος το ορίζει, τούτο δω και φτιάχνει τα κουρέλια
οι ισχυροί, της γής, μ` αίματος, ευαγγέλια
Γυναίκα εσύ...που μου γελάς, μια θλίψη με γεμίζεις
τη στέρηση, της μάνας μου....πολύ μου τη θυμίζεις
Που` χε μια οργιά γης κι αυτή λευκά κρινάκια.
χίλιες ζάρες στη μορφή, της στέρησης, σαράκια
Σε νιώθω, μάνα, ορφανή, πουλί...παγιδευμένο..........................
εάν ειδείς το δάκρυ μου, για εμέ το έχω κρυμμένο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 12
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
aridaios
03-06-2017 @ 03:05 | ::cry.:: ::cry.::
Πολυ γλυκοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο ::love.:: | | smaragdenia
03-06-2017 @ 07:26 | ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ ΓΕΩΡΓΙΑ.ΜΟΥ!!!!!
ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ.....ΚΑΛΗΜΕΡΑ | | Άηχος
03-06-2017 @ 08:18 | Μπράβο σου Αμαρυλίς.
Πάρα πολύ ωραίο, σαν ποίημα και σαν θέμα!
| | ΛΕΩΝ54
03-06-2017 @ 09:24 | Απέδωσες το θέμα όπως έπρεπε και με τον υπέροχο τρόπο που εσύ γνωρίζεις!!! Μπράβο Γεωργία | | Γιάννης Κατράκης
03-06-2017 @ 09:25 | Συμφωνώ με όλους ...
Πραγματικά τρυφερό .... και μοναδικό
Είσαι απίστευτη .... Γιωργία μας ....
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | ΒΥΡΩΝ
03-06-2017 @ 09:34 | ::hug.:: ::rock.:: ::kiss.:: | | Κων/νος Ντζ
03-06-2017 @ 09:43 | Δεν υπάρχουν λόγια, εξαιρετικό!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΕΣΠΕΡΟΣ
03-06-2017 @ 13:06 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | inokrini
03-06-2017 @ 18:55 | ::love.:: ::love.:: ::love.:: !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | | amistades
04-06-2017 @ 19:24 | ::up.:: ::theos.:: | | Κοσμάς Δ.
05-06-2017 @ 07:21 | Σαν παραμύθι κι όμως είναι η αλήθεια!!! Πολύ μου άρεσε!!! Μπράβο!!! | | Maria M._Photoartist
10-06-2017 @ 03:57 | ::smile.:: Είναι υπέροχο!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
