| |
Περασμένα μεσάνυχτα
ξέρω πως είναι αργά
μα τα μάτια μου ορθάνοιχτα
ή ζωή η ψυχή μου πιά χύμα
κι όλα στο σπίτι ανοιχτά
Τελικά το μισώ και δεν μπορώ
τις νύχτες μακριά σου
μοναχός να περνώ
Παρέα αέρας φθινοπωρινός
μου σφυρίζει στεγνά
πότε ήρεμος πότε πολύ δυνατός
κι εγώ με χαμένο το βλέμμα
στο παράθυρο μας φρουρός
(......Μα μετά μετανιώνω δεν σε συγχωρώ
και μια παλιά τηλεόραση ανοίγω.... Σήριαλ με χάπι έντ
κι ευτυχισμένους..... Είναι τόσο διαφορετικά
στον δικό μου κόσμο.... Στείλ την πίσω αέρα
αυτά τα μεσάνυχτα, ξέρω πως είναι αργά,
να με πάρει απ το χέρι, να διώξει σκιές,
να με πάει στη χαρά της αυγής........)
Είσαι άραγε εκεί έξω
ακούς ίσως τις προσευχές
δες το βλέμμα μου νιώθω κενός
Παρέα αέρας φθινοπωρινός
μου σφυρίζει στεγνά
πότε ήρεμος πότε πολύ δυνατός
κι εγώ με χαμένο το βλέμμα
στο παράθυρο μας φρουρός
Περασμένα μεσάνυχτα
ξέρω πως είναι αργά
μα τα μάτια μου ορθάνοιχτα
ή ζωή η ψυχή μου πιά χύμα
κι όλα στο σπίτι ανοιχτά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
