| |
Ένας μας ζούσε τις στιγμές...
έπλαθε ήλιους και τους κοίταζε στα μάτια
αδημονούσε το πρωί τις Κυριακές
έτρεχε μπρος..και μάζευε κομμάτια.
Ένας.....κρατούσε τα κλειδιά .
Ψυχές απέραντες...που να βρω εγώ κουμάντο..
χάθηκαν μέρες ... που τις λέγαμε γιορτές
Ένας μας ξέμεινε...απέμεινε στην άμμο
....ένας μας τράβηξε εμπρός !!
Ένας αγάπησε ..απ τους δυο .
Ένας που ταίριαζε τα ολόγιομα φεγγάρια
βουτούσε νύχτα...για τ αστέρια στο βυθό
στεκόταν λίγο..
αποτύπωνε τα χνάρια..
κρυφά.. με πόση αφέλεια παιδιού.
Ενός μας βούρκωσε η ψυχή...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
