Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Εωθινό
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129943 Τραγούδια, 269269 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Εωθινό
 Σήμερα το πρωΐ
 

Περπατώντας ανάμεσα
σε πέτρες σκληρές και αμίλητες
πού έχουν πιότερη σοφία και από σένα,
δέντρα ζωηφόρα πράσινα, σκούρα, σκοτεινά,
γνοφώδη, αδερφικά, παρακλητικά,
υπερούσια στην σκέψη
στερεωμένα σαν ρεαλισμός στην γή τους
κατοχυρωτές μιας κλειστής θύρας, φύλακες
αυτού πού δεν έχεις δεί και γνωρίζεις καλά.

Τί να σας δώσω από τα μαργαριτάρια μου,
τα έχουν καταπατήσει οι χοίροι.
Τί να προσφέρω για την αμίλητη βεβαιότητα σας,
τα σωθικά μου από καιρό τα εσύλησαν φλυαρίες.

Βγάζω τοπάζια, χρυσά, σμαράγδια, λιθάρια πού λάμπουν
κλεμμένα από μυστικούς,
πορφύρες,μετάξια, αιθέρια από νύμφες ενδύματα
δανεικά από τρελούς ποιητές,
βγάζω στέμματα φιλοσόφων, των προφητών τις λύρες
αρχαία όργανα κλεμμένα από του Πυθαγόρα το κέφι,
βγάζω το τριβώνιο του Δαμασκηνού,του θαλασσινού
το σκληροπετσωμένο καβούκι, την αιμορροούσα ψηφίδα
πού εμάζεψε του αοιδού η παράλια απληστία,
βγάζω το άσπρο από το ξωκκλήσι, το αίμα από τον λαιμό
του πουλιού, των εραστών το έσχατο διάβημα,βγάζω
της χελιδόνας τον νόστο, βγάζω του νυχτοκόρακα την νήψη,
του ψαριού στον αφρό το λαχτάρισμα.
Πειρατικές αξιώσεις και λάφυρα
παλιάς υποκλοπής.
Έννομες αρχαιοκαπηλίες
και τα προσφέρω.
Τα δικά σας από τα δικά σας, σας δίνω.


Τα αφήνω μέσα στις πευκοβελόνες
να συναντήσουν ξανά τα χθόνια τους κτερίσματα,
αναπνοές μητρικές τους.

Ελάτε, πουλάκια του ουρανού, μοναστικό τζιτζίκι μου
να με καθαρίσετε σπυρί σπυρί απ'την σάρκα.

Άυλος και γυμνός να κατέρχομαι τα διαστήματα,
προς μια πόλη
χοάνη του αδίκου.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

με το μαράζι πού οι σαλοί παραμιλούν το γιόμα
 
Κων/νος Ντζ
07-07-2017 @ 10:31
Περπατώντας ανάμεσα
σε πέτρες σκληρές και αμίλητες
πού έχουν πιότερη σοφία και από σένα!

Απλά Θαυμάσιο!

::angel.:: ::up.:: ::theos.::
elena351
07-07-2017 @ 17:37
::love.:: ::theos.:: ::hug.:: Teleio !!!
ακριτας
07-07-2017 @ 19:55
Μια διαδικασία συνεχή διαδοχικών αποκαλύψεων !!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
07-07-2017 @ 22:22
Γιάννη μου όχι απλά εξαιρετικό! αριστουργηματικό!! το διάβασα δυο φορές για να το νιώσω καλύτερα, το κρατώ γιατί τη μεγάλη ομορφιά που σου χαρίζεται πρέπει να την κρατάς, σαν άγιο δισκοπότηρο ::love.:: ::love.:: ::love.::
Αλντεμπαράν
08-07-2017 @ 20:23
Γεια!
Αλντεμπαράν
08-07-2017 @ 20:23
::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο