| |
α
Θέλω κι εγώ σαν ποιητής
τα Έπη των Ελλήνων
σε ραψωδία ζηλευτή
και Επική να γράψω
β
Γιατί κι αν πια περάσανε
τα χρόνια τα μεγάλα
οι Έλληνες δε χάθηκαν
και χρόνια ήρθαν άλλα
γ
Πνεύμα βαθύ στον ερχομό
της Μούσας μη διστάσεις
και κάθε μύθο που θα πει
καλά να τον μετρήσεις
δ
Γιατί κι αν είναι δύσμορφος
κι αν φαίνεται σαν ψέμα
αλήθειες κρύβει μέσα του
και των Σοφών το πνεύμα
ε
-Άρχων φανέρωσεν αρχές
σε σένα να τις δώσω
κι εσύ που είσαι ποιητής
σε στίχο να τις γράψεις
ζ
-Καλή μου Μούσα πνεύσε με
με ήχους να γεμίσω
να φτιάξω λέξεις εύμορφες
τον στίχο να στολίσω
η
-Πρώτη αρχή η Αρετή
σπαθί των αθανάτων
Ημίθεων η ηθική
κοινών θνητών η γνώση
θ
Γητέψου χώρους δύσβατους
και ζέψου συμπληγάδες
και θα την δεις αγέρωχη
λαμπρή σαν τις Πλειάδες
ι
Δεύτερη καθαρή αρχή
αγάπη,η ουσία
Θεόσταλτη πάνω στη γη
καρδιά και νου να θρέψει
κ
Μα όσοι παίρνουν πιότερη
τα λογικά τους χάνουν
κι όσοι ποτέ δε γεύονται
τη λύτρωση δε φτάνουν
λ
Τρίτη και πιο συμαντική
σου δίδω την ελπίδα
γιατί σαν έρθουνε δεινά
θα σε παρηγορήσει
μ
Μ'αυτή σιγοτραγούδησε
ο δύστυχος Ορφέας
στον Άδη σαν κατέβηκε
στα έγκατα της Γαίας
ν
Τέταρτη είναι η αρχή
που την καλούν Σοφία
απ'όλες τους πιο ακριβή
και δύσκολη στη ζέψη
ξ
Να μοιάσεις στον Αλέξανδρο
να καταστήσεις μέγας
για να σταθείς επάξια
στον ουρανό της Αίγας
ο
Πέμπτη η θύμηση,αυτή
που στεφανώνει άθλους
κι εκείνος που δεν την ποθεί
ανέγγιχτος και νόθος
π
Σαν είλων παρομαιάζεται
και φέρεται σαν είλων
και δίκαια πληρώνεται
με την οργή των φίλων
ρ
-Μούσα καλή και γνωστική
αυτά που τώρα λέγεις
οι Έλληνες τα μελετούν
από χιλιάδες χρόνους
σ
Σοφοί τα απαντήσανε
και ποιητές τα ρήσαν
και πλήθος είναι ρήτορες
που με ωδές τα ντύσαν
τ
-Άρχων φανέρωσεν αρχές
που τώρα δα σου λέγω
και να τις γράψεις σε χαρτί
μην τύχει και ξεχάσεις
υ
Τα λόγια βλέπεις χάνονται
γεννιούνται και πεθαίνουν
από τα χείλη βγαίνουνε
στη λήθη κατεβαίνουν
φ
Πέντε φανέρωσα αρχές
σαν δάχτυλα στο χέρι
σφίξε το χέρι σου γροθιά
κι εγώ θα σου χαρίσω
χ
Ασπίδα Λακεδαίμονα
και δόρυ Μακεδόνα
του Ηρακλή τη δύναμη
σε κάθε Μυρμιδόνα
ψ
-Μούσα καλή σ'ευχαριστώ
για τα σοφά σου λόγια
κι αν κάποτε θα ξαναρθείς
εγώ θα περιμένω
ω
Γιατί μονάχος χάνομαι
σε θάλασσες,σε βάθη
στου νου τις αμμοθύελες
και σε παλιά μου πάθη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
