Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Άνεμος
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130611 Τραγούδια, 269432 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Άνεμος
 Από :Την ' Άλη 'Καλό βράδυ σε 'ολες και όλους
 
Άνεμος.

Που πάει και τι να λέει αυτός ο βιαστικός άνεμος;

‘Ασπρα και μαύρα βότσαλα αγάπης
κι’αποκαϊδια ονείρων αναμερίζοντας,
βαθύ μέσα μου έσκαψα πηγάδι
-τ’αλλοτινό ψάχνοντας ακύμαντο νερό
που καθρέφτιζε την ζωή μου
και τα φεγγάρια άλλου ουρανού-
λέξη μου νά'βρω, ανείπωτη,
κατανοητή από τα δέντρα και τα όστρακα
να του πώ να κρατήσει
...και που να βεβαιώνει πως υπήρξα.

Μάταια. Μόνο ερημιά στοάς
λεηλατημένου ορυχείου εκεί…
κι’ο μονότονος ήχος σταγόνας
που στάζοντας από την οροφή
αναμετρούσε την σιωπή και την ζωή μου.

Τελικά έρχεται καιρός που κατανοείς
πως δανεικά όσα νόμιζες δικά σου,
δανεικός και’σύ σε μνήμη πελαγίσια
αχαρτογράφητης ακτής.
Είναι τότε που οι τσιρκολάνοι έχουν φύγει
στην ομίχλη με τις εποχές
και συναξάρι σκιών
στον τοίχο της κάμαρας τα χρόνια…
και που μέσα σου αδιάκοπα
παράξενη πέφτει βροχή.

Που πάει και τι να λέει αυτός ο βιαστικός άνεμος;

Mέσ’ στον ορυμαγδό των κοπετών
και τις εκκωφαντικές ωδές της χαράς
μάταια πάσχισα τον ήχο των βημάτων μoυ
στα καλντερίμια του καιρού ν’αφουγκραστώ,
το τζάκι της μνήμης
στον νιφετό του λαθασμού ν’ανάψω,
μ’ένα λόγο α-λήθειας που να τον κάνει να σταθεί,
να πεί:-Α! Έμαθες επιτέλους
να μιλάς σαν τις θαλασσοσπηλιές,
την άγρωστι και τα χαλίκια!

Αδύνατο στάθηκε
και ως κουρασμένος μπατάριζα
στην κουπαστή της ζωής μου,
σε τόπο ανύχτωτο του είπα να με πάρει …
ν’αυτομολήσω στην αγάπη..

















 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 6
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σαν νερό ήρθα'δώ, σαν αέρας θα φύγω...
 
ΒΥΡΩΝ
20-08-2017 @ 17:31
Τελικά έρχεται καιρός που κατανοείς
πως δανεικά όσα νόμιζες δικά σου,
δανεικός και’σύ σε μνήμη πελαγίσια
αχαρτογράφητης ακτής.
Είναι τότε που οι τσιρκολάνοι έχουν φύγει
στην ομίχλη με τις εποχές
και συναξάρι σκιών
στον τοίχο της κάμαρας τα χρόνια…
και που μέσα σου αδιάκοπα
παράξενη πέφτει βροχή...
::rock.:: ::theos.:: ::theos.::
Αναπάντεχος
20-08-2017 @ 18:15
::up.:: ::rock.:: ::theos.::
**Ηώς**
20-08-2017 @ 18:44
Πως δανεικά όσα νομίζεις δικά σου δανεικός κι εσύ σε μνήμη πελαγίσια αχαρτογραφητης ακτης !!!!!θαυμαστικά μόνον γι' αυτή τη χαρτογραφημενη μα και ανεξίτηλη γραφή της καρδιάς και της
Μνήμης ! Την καλησπέρα μου
Μιχαλη! ::theos.:: ::theos.::
Άηχος
20-08-2017 @ 19:59
Μπράβο σου!!
Το βρήκα πάρα πολύ ωραίο!!
::theos.:: ::theos.::
liontari73
20-08-2017 @ 21:03
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
20-08-2017 @ 21:55
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
inokrini
20-08-2017 @ 23:06
υπεροχο!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
iokasth
20-08-2017 @ 23:16
-στην κουπαστή της ζωής μου,Μ.Ε.-
Πάρα πολύ ωραιο.:::!!!!!!!!!!
Ν.Ρ.

Κων/νος Ντζ
21-08-2017 @ 00:01
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

ν’αυτομολήσω στην αγάπη..
oneiropola
21-08-2017 @ 08:15
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
"μαριαννάκι!"
21-08-2017 @ 15:16
Πολύ ωραίο! Μπράβο! ::up.:: ::theos.::
adespotoi
22-08-2017 @ 08:24
https://youtu.be/Z4Db5sB3128

καλημέρα σου Μιχάλη.
πανσελινος
22-08-2017 @ 18:52
Τελικά έρχεται καιρός που κατανοείς
πως δανεικά όσα νόμιζες δικά σου,
δανεικός και’σύ σε μνήμη πελαγίσια
αχαρτογράφητης ακτής. ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Rannia . k
25-08-2017 @ 21:37
Υπέροχη δημιουργία!!!
Καλό σου βράδυ και ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!!!
::yes.:: ::smile.:: ::yes.::
kapnosa-v-ainigma
23-10-2018 @ 18:05
::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο