| |
Σε κάτι καλντερίμια ρημαγμένα
σε βρώμικες κι ανήλιαγες στοές
συνάντησες να ζουν μαζί μ’ εμένα
ληγμένες κι ανυπόφορες ζωές
δεν πίστεψες στα μάτια σου και είπες
τι θέλω με της γης τ’ αερικά
ποια γλώσσα να μιλούν αυτές οι λύπες
μα ποιος να σου απαντήσει τελικά
γεμάτη ανατριχίλα αναρρωτήθεις
σε τέτοιες τρώγλες ποιος ακόμα ζει
στην φευγαλέα σκέψη σου θυμήθεις
τα όνειρα που κάναμε μαζί.
Σε κάτι καλντερίμια δίχως φώτα
ακούστηκε η λαχτάρα μου η κρυφή
παρέα να βαδίσουμε όπως πρώτα.
Προχώρησες, κι’ εχάθης στην στροφή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
