Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αυτή η γη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269421 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αυτή η γη
 Ένα ποίημα για το σκλαβωμένο Βαρώσι
 
Αυτή η γη

Σ’ αυτή τη γη γεννήθηκα με όνειρα μεγάλα
σ’αυτή τη γη είχα γευτεί της μάνας μου το γάλα.
Σ’ αυτή τη γη αντίκρισα τον ήλιο το φεγγάρι
σ’ αυτή τη γη μεγάλωσα κι’ έγινα παλικάρι.

Αυτή τη γη αγάπησα μ’ όλη μου την καρδιά
που χάθηκε σαν όνειρο σαν φεύγει η βραδιά.
Σ’αυτή τη γη που ‘χε χρυσή όλη την παραλία
καθόμουνα αχόρταγα και έβλεπα τα πλοία.

Αυτή η γη είχε χαρά, ανθρώπους π’ αγαπούσαν
σαν άνοιγα την πόρτα μου όλοι με χαιρετούσαν.
Αυτή την γη την ρήμαξαν την έχουνε κλειδώσει
κι’ ένα στεφάνι αγκάθινο βάλανε στο Βαρώσι.

Σ’ αυτή τη γη η σκέψεις μου συνέχεια γυρίζουν
κι’ όταν μιλώ γι’ αυτή τη γη τα μάτια μου δακρύζουν.

Γιάννης Μαυρόγιαννος
Από την Ποιητική μου Συλλογή
29-10-2017



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Γιάννης Μαυρόγιαννος
 
Κων/νος Ντζ
29-10-2017 @ 08:39
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
inokrini
29-10-2017 @ 10:19
Σ’ αυτή τη γη η σκέψεις μου συνέχεια γυρίζουν
κι’ όταν μιλώ γι’ αυτή τη γη τα μάτια μου δακρύζουν.
::love.:: ::love.:: ::theos.::
Άηχος
29-10-2017 @ 11:06
"Σ’ αυτή τη γη οι σκέψεις μου συνέχεια γυρίζουν
κι’ όταν μιλώ γι’ αυτή τη γη τα μάτια μου δακρύζουν. "
::yes.:: ::yes.::

Ολόκληρο είναι πολύ ωραίο!!
**Ηώς**
29-10-2017 @ 14:52
::theos.:: ::theos.:: ::sad.:: ΜΝΗΜΕΣ ΑΣΒΗΣΤΕΣ Γιάννη!
tabasco0
29-10-2017 @ 21:09
::up.:: ::rock.:: ::up.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
29-10-2017 @ 21:25
Αχ!! φίλε μου Γιάννη πόσο σε νιώθω και πόσο πονάει, έναν αιώνα λύνουν κι ο κόμπος θηρίο, δεν υπάρχουν πια ΄σπαθιά και Μέγα Αλέξανδροι κι έχω μια βεβαιότητα ότι έτσι θα μείνει πάντα το νησί και το Βαρώσι μια θύμηση που ματώνει και έχω μια βεβαιότητα..πως κι η μάνα Ελλάδα κι αυτή πωλείται στων μεγάλων τα παζάρια και τις αγορές!!! κι ένα φόβο μην την κόψουν κι αυτή σε δυο και σαράντα δυο κομμάτια. φιλιά. ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο