| |
μέσα στα σύνεφα ήταν τα ονειρα σου
και στη ομιχλή η δικιά μου ζωή
ότι κι αν έβλεπες ότι κι αν ζούσες
πότε δεν το είδα ποτέ δεν το άγγιξα
άκουγα άλλα στους ίδιους τους χτύπους
και έβλεπα γκρίζα τη δικιά σου ζωγραφιά
ήταν για μενά σαν είμαι νεκρός
ήταν για μένα σαν ζω τις στιγμές από μακρυά
που να είναι άραγε αυτό που γνώρισες
που να πηγέ ρωτάω, μα παίρνω σιωπή
νικησε πάλι νίκησε, με πονα
κι όλα μοιάζουν δίχως τέλος κι αρχή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
